สำหรับการเขียนนั้น ข้าพเจ้าได้สนทนากับเพื่อนชาวต่างชาติคนหนึ่งในเฟสบุ๊ค เธอชื่อ Sumaiya เธออาศัยอยู่ที่ ประเทศ ศรีลังกา

การสนทนาในครั้งนี้เป็นการสนทนาครั้งแรกของเราสองคน เริ่มจากการแนะนำตนเองของทั้งสองฝ่าย เพื่อนคนนี้เป็นผู้หญิงชาวศรีลังกา เธอชื่อ Sumaiya กำลังเรียนอยู่ชั้น ม 6 เธอได้ถามฉันว่า ฉันเคยไปศรีลังหรือไม่ ฉันบอกว่าไม่เคยแต่ฉันบอกว่าซักวันฉันคงไป เขาบอกว่าเมื่อไหรที่ฉันไป เขาอยากเจอฉันและเชิญชวนฉันไปบ้านของเขาฉันบอกว่าตกลง และเขาบอกว่าก็อยากจะมาประเทศไทยเช่นกัน เมื่อพ่อของหยุดงาน และเขาบอกว่าเขาจะมาอีกครั้งในวันแต่งงานของฉันฉันฉันบอกเขาว่าตกลงแต่ตอนนี้ฉันยังไม่แฟน

                จากการฝึกสนทนาภาษาอังกฤษผ่านเฟสบุ๊คทำให้ฉันได้ฝึกทักษะการเขียนและได้ทราบภาษาอังกฤษที่เขาพูดด้วย บางครั้งเขาก็จะใช้การเขียนที่ย่อมากกกว่าการเขียนเต็ม บางครั้งการเรียนในห้องเรียนเราไม่ได้ทราบเรื่องราวแบบนี้แน่นอน แต่ส่วนนี้เราฝึกภายนอกห้องเรียน ทำให้เราทราบประสบการณ์ที่ตรง