Writing skill
Week#4
วันศุกร์ที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2556
Reading Skill
Week#4
สัปดาห์ฉันฝึกทักษะการอ่านจาการอ่านบทความจาก
Web student weekly เช่นเคย
จากที่ได้อ่านบทความนี้ หมายความว่า จากที่ที่ศึกษาได้พบว่าเด็กไทยมี IQ ที่ต่ำมาก เกือบครึ่งหนึ่งของเด็กไทยล้มเหลวในการตอบสนองความเชาวน์ปัญญามาตรฐาน (IQ) คะแนนตามกระทรวงสาธารณสุข
นางอัมพร เบญจพลพิทักษ์ กล่าวว่าวันที่ 14 มิถุนายนว่าจากการศึกษาพบว่าเกือบร้อยละ 49 ของเด็กไทยมีไอคิวต่ำกว่ามาตรฐาน นางอัมพร เบญจพลพิทักษ์ กว่าถ้าเด็กอายุ 0-5 ได้รับการดูแลที่เหมาะสมได้รับโภชนาการอาหารที่ดีและการออกกำลังกายที่เพียงพอถึงร้อยละ 90 สามารถเอาชนะปัญหาของการไอคิวต่ำได้
Listening Skill Week# 4
สัปดาห์นี้ฉันฝึกทักษะ การฟังจากการฟังเพลง You belong with me By Talor Swift
เพลงนี้ กล่าวถึงความรักของสาวธรรมดาๆคนนึง ขอเรียกว่า "นางเอก" กับชายหนุ่มที่เป็นเพื่อนกัน ขอเรียกว่า "พระเอก" โดยที่ชายหนุ่มผู้นี้ กำลังคบอยู่กับสาวอีกคนนึง ขอเรียกว่า "สาวเปรี้ยว" ซึ่งมีบุคลิกแตกต่างจากนางเอกโดยสิ้นเชิง เป็นสาวเปรี้ยว ไฮโซ ส่วนนางเอก เป็นสาวติดดินทั่วๆไป ส่วนฝ่ายพระเอกที่เป็นเพื่อนอยู่กับนางเอกนั้นก็หลงใหลได้ปลื้มไปกับ สาวเปรี้ยว แต่ก็ต้องกลุ้มใจไปกับความขี้งอนของ สาวเปรี้ยว อันเกิดจากความที่เข้ากันไม่ได้ แต่พระเอกก็ยังหารู้ตัวไม่ ในเพลงได้กล่าวถึงบุคลิกของพระเอกเอาไว้ ว่าเป็นคนมีอารมณ์ขัน มีชีวิตชีวา และเป็นคนติดดิน นางเอกก็ได้แต่วาดหวังว่าพระเอกจะเข้าใจในเรื่องนี้ขึ้นมาซักวันว่า แท้จริงแล้วใครกันที่เหมาะกับเขา ใครที่เข้าใจและรู้ใจเขามาตลอด (ก็คือนางเอกนั่นเอง) ถึงเพลง You belong with me นี้ไม่ได้กล่าวถึงตอนจบว่าความหวังของนางเอกเป็นจริงหรือไม่ แต่ในมิวสิควิดิโอก็เอาใจคนดู happy ending กันไปตามระเบียบ
สำหรับสัปดาห์นี้ข้าพเข้าเปลี่ยนจากการฟังเพลงช้ามาเป็นฟังเพลงเร็วบ้าง มีฟังเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง ทำไห้ทราบว่า ทักษะการฟังของฉันยังไม่ดีเท่าที่ควร
วันพฤหัสบดีที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2556
Learning Log
Week # 4
24 June 2013
Today, my friends present about
Teaching English Through Technology
Technology is an ever-increasing part of the English language arts classroom. Today's teachers are developing new and exciting means of integrating language, writing, and literature with innovative technologies.
The English Education Program at Western Michigan University is dedicated to preparing teachers to excel in technological settings. This site is designed to support the community of future and current teachers of English language arts associated with Western Michigan University.
We welcome your comments, suggestions, or questions and invite you to participate in the English Education community.
Using technology in the classroom
Using technology in the classroom amazing. It offers great visual aids as well as listening and reading inputs through powerpoint presentations, for instance. For small groups, I think using a laptop is a great resource. It offers you the possibility of playing audio and video files, showing images, recording voice for pronunciation practice and internet site contents to add relevance to the class. For larger groups, the interactive whiteboard is ideal. However, a great teacher should be able to teach a great class with and without any resources at all. I believe technology offers tools to teachers if it's well used and we must not forget that tools without great content and interaction do not offer good quality teaching. What do you think about it? What's your experence with technology in the classroom?
ปัจจุบัน เป็นที่ยอมรับแล้วว่า เทคโนโลยีสารสนเทศ (Information Technology หรือ IT) ได้เจริญก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว และมีบทบาทสำคัญในด้านต่างๆ รวมทั้งความสำคัญต่อการเรียนของนักเรียน นักศึกษารวมทั้งบุคคลากรหลายๆด้านเนื่องจากปัจจุบันมีการพัฒนาเทคโนโลยีให้เจริญก้าวหน้าอย่างมากซึ่งก็ถื่อว่าเป็นเรื่องที่ดีมากเพราะเทคโนโลยีมีส่วนช่วยให้นักเรียนเรียนรู้ได้ดี เทคโนโลยีให้ความสะดวกสบาย และรวดเร็วทันใจ สามารถค้นห้ข้อมูล และทรัพยากรณ์ต่างๆที่ต้องการได้
Teaching Pronunciation
Pronunciation involves far more than individual sounds. Word stress, sentence stress, intonation, and word linking all influence the sound of spoken English, not to mention the way we often slur words and phrases together in casual speech. 'What are you going to do?' becomes 'Whaddaya gonna do?' English pronunciation involves too many complexities for learners to strive for a complete elimination of accent, but improving pronunciation will boost self esteem, facilitate communication, and possibly lead to a better job or a least more respect in the workplace. Effective communication is of greatest importance, so choose first to work on problems that significantly hinder communication and let the rest go. Remember that your students also need to learn strategies for dealing with misunderstandings, since native pronunciation is for most an unrealistic goal.
3 Keys To A Successful Pronunciation Lesson
1 Imitation
The first step in any successful pronunciation
lesson is to give your students the opportunity to imitate. Most often,
you will be the model that your students will copy, but you can also use other sources.
Use a recording from television, radio or the internet for
variety. And you can always bring in a guest speaker to expose your
students to a different style of speech. This can be especially helpful as
English teachers tend to over pronounce rather than giving authentic samples of
native speaker pronunciation. Someone not used to speaking with second language
learners may be able to expose them to more realistic pronunciation.
When giving a model for your students, you should focus
on one pronunciation issue at a time, and choose that based on the frequency of
errors you see in your students. Trying to address too many problems
concurrently will frustrate and discourage your students. By focusing on one
pronunciation issue, you will see more pronounced improvement in your students
in a shorter period of time.
2 Explanation
After having your students imitate either you or
your pronunciation source, you should explain to them the biological process of
making that sound. This doesn’t have to be as intimidating as it may seem. The
first step is to give everyone the same foundation. Reviewing the parts of
the mouth can help your students clearly understand how to make
appropriate English sounds. Print off and give your students a diagram of the
mouth. Review the obvious terms for lips, teeth and tongue. Then point out the
alveolar ridge (the curved part between your teeth and your palate), the hard
palate (the front most part of the palate) and the soft palate (the soft area
on the roof of your mouth). This way, when you are trying to explain the
difference between /th/ and /s/, you can simply tell your students that /th/ is
pronounced with the tongue between the teeth and /s/ is pronounced with the
tongue behind the teeth; /d/ is pronounced with the tip of the tongue against
the alveolar ridge. This biological explanation of sound production will be
especially helpful when teaching adults as they often like a
clear and straightforward description when it comes to pronunciation.
It may seem strange at first, but eventually you will think nothing of pointing
out areas in your mouth where certain sounds should be made.
3 Practice
After imitating the sound and learning the correct
biology for producing it, now is the time to practice the use of that
sound or sound pattern. You can use minimal pairs (pairs
of words which differ in only one sound like mop and pop or pop and pep) to highlight
one sound or phoneme that you are teaching. If you want to add a little fun to
pronunciation class, try tongue twisters.
There is no end to the tongue twisters you can find or write, and not even native speakers are
good at them, so the pressure is off your students to perform flawlessly. For a
real challenge try reading Dr. Seuss’ Fox in Socks. You can alsoteach the
natural rhythm of English through songs and poetry. Try reading a limerick with
your class, or have them write their own.
Teaching Vocabulary
Because vocabulary knowledge is critical to reading
comprehension, it is important that those working with young readers help
foster their development of a large “word bank” and effective vocabulary
learning strategies. There are several effective explicit (intentional, planned
instruction) and implicit (spontaneous instruction as a child comes to new
words in a text) strategies that adults can employ with readers of any age.
Explicit Vocabulary Instruction
Pre-teaching Vocabulary Words
One of the most effective methods of helping children learn new
vocabulary words is to teach unfamiliar words used in a text prior to the
reading experience. Adults (either alone or with the child(ren)) should preview
reading materials to determine which words are unfamiliar. Then these words
should be defined and discussed. It is important for the adult to not only tell
the child(ren) what the word means, but also to discuss its meaning. This
allows the child(ren) to develop an understanding of the word’s connotations as
well as its denotation. Also, discussion provides the adult with feedback about
how well the child(ren) understands the word. After pre-teaching vocabulary
words, the child(ren) should read the text.
Repeated Exposure to Words
It may seem common sense that the more times we are exposed to a
word, the stronger our understanding becomes. However, repeated exposure to new
vocabulary words is often ignored. Adults often forget a person (especially a
child) needs to hear and use a word several times before it truly becomes a
part of her vocabulary. Providing multiple opportunities to use a new word in
its written and spoken form helps children solidify their understanding of it.
Keyword Method
Like pre-teaching, the keyword method occurs before a child
reads a particular text. In this method, unfamiliar words are introduced prior
to reading. However, rather than encouraging the child to remember a definition
for a new word, the adult teaches him a “word clue” to help him understand it.
This “word clue” or keyword might be a part of the definition, an illustrative
example or an image that the reader connects to the word to make it easier to
remember the meaning when reading it in context. The idea behind the keyword
method is to create an easy cognitive link to the word’s meaning that the
reader can access efficiently during a reading experience.
Word Maps
The word map is an excellent method for scaffolding a child’s
vocabulary learning. Like the other explicit instructional methods, the adult
(either alone or with the child(ren)) should preview reading materials to
determine which words are unfamiliar. For each of these new vocabulary words
the child (with the support of the adult) creates a graphic organizer for the
word. At the top or center of the organizer is the vocabulary word. Branching
off of the word are three categories: classification (what class or group does
the word belong to), qualities (what is the word like) and examples. Using
prior knowledge the child fills in each of these three categories. Word maps
help readers develop complete understandings of words. This strategy is best
used with children in grades 3-12.
Root Analysis
While root analysis is taught explicitly, the ultimate goal is
for readers to use this strategy independently. Many of the words in the
English language are derived from Latin or Greek roots. They either contain a
“core” root (the primary component of the word) or use prefixes or suffixes
that hold meaning. Adults should focus on teaching children the most commonly
occurring roots, prefixes and suffixes. As each is taught examples of its use
in common word should be shared and examined. The reader should see how the
root helps her understand the word’s definition. Children should then be given
practice analyzing words to determine their roots and definitions. When a
reader is able to break down unfamiliar words into their prefixes, suffixes and
roots they can begin to determine their meanings.
Restructuring Reading Materials
This strategy is particularly effective for helping struggling
readers improve their vocabularies. Sometimes grade level materials are
inaccessible to readers because there are too many unfamiliar words in them.
Adults can restructure the materials in several different ways to help readers
comprehend them more easily. A portion of the difficult words can be replaced
with “easier” synonyms to help the reader understand the overall text. Vocabulary
footnotes (definitions provided at the bottom of the page) can be added for
particularly challenging words so that the reader can easily “look up” the word
while still reading the text. An accompanying vocabulary guide can be provided
for the text. Words that are included in the guide should be highlighted or
printed in bold text to direct the reader to check the vocabulary guide if the
word or its meaning is unfamiliar.
Implicit Vocabulary Instruction
Incidental Learning
Incidental vocabulary learning occurs all of the time when we
read. Based on the way a word is used in a text we are able to determine its
meaning. While you may not know what a specific word means, many times you can
determine its meaning based on what the rest of the sentence focuses on.
Adults should model this sort of incidental vocabulary learning for children to
help them develop their own skills.
Context Skills
Context skills are the strategies that a reader uses for
incidental vocabulary learning. Texts are full of “clues” about the meanings of
words. Other words in a sentence or paragraph, captions, illustrations and
titles provide readers with information about the text that they can use to
determine the meanings of unfamiliar words. These features are often referred
to as “context clues” because they are contained within the context of the
piece of writing rather than outside it. Young readers should be taught to find
and use context clues for learning new vocabulary words. Adult modeling and
practice are key for helping children develop this important reading skill.
Teaching Culture
Of all the changes that have affected language teaching theory and method in recent years, the greatest may be the transformation in the role of culture. This change reflects a broader transformation in the way that culture itself is understood.
Traditionally, culture was understood in terms of formal or "high" culture (literature, art, music, and philosophy) and popular or "low" culture. From this perspective, one main reason for studying a language is to be able to understand and appreciate the high culture of the people who speak that language. The pop culture is regarded as inferior and not worthy of study.
If you are looking for a way to bring up the subject of culture, try one of the following.
How to Teach Culture In Your Classroom
1
Food
Everyone eats, but not everyone eats the same things, and the differences in diet from one culture to the next can be very dramatic. You can let your students share their culture through food by inviting them to talk about or share dishes typical in their countries. To do this, have a cultural food fair or ask your students to prepare a national dish in a class presentation. If everyone in class gets a little taste, even better, just keep in mind food allergies that your students may have.
2
Holidays
What better time to talk about traditional foods than during the holidays. Any holiday that pops up on the calendar is an excuse to celebrate any and all holidays from January to December. Ask each of your students to talk about a traditional holiday from their native culture. They can give information about the holiday itself as well as national and family traditions. The students in your class will enjoy sharing some of their traditions as well as hearing about those of their classmates.
3
Clothing
Often another element of holidays or special occasions is traditional dress. It is not unusual for ESL students to bring some pieces of formal or traditional dress when they travel overseas to study. If you are teaching immigrants, your students also have a good chance of having these clothing items at home. You can invite your students to wear traditional clothing on a certain day or bring picture of themselves or others in traditional dress. Encourage each person to explain the significance of the different pieces, if any, and give an opportunity for everyone in class to ask questions.
4
Time
While you are talking about holidays in your class, have another conversation about what people do in their free time. Generally, a person’s schedule will be reflective of his or her values. Looking at the typical distribution of time can give an insight into what is important in a given culture. Of the 168 hours in the week, how many do most people spend working? Studying? Going out with friends or spending quality time with family? The answers to these questions and the differences from one culture to another will help your students understand and appreciate what their classmates value.
5
Music
While you are at it, does anyone in your class play a traditional instrument? That may not be all that common, but most students could probably play some popular music from their country for the class. Bring in an iPod dock and play a little rock and roll, then invite your students to share some of their music. Again, encourage open conversation and question among your students. Be sure to remind your class that national preferences vary as do personal preferences, and remind them to be sensitive to what their classmates share.
6
Money
Why not bring culture into the classroom with a little show and tell? Set a day, perhaps at some point during a unit about business, to invite your students to bring in a sample of money from their native countries (which you should make note that they brought and make sure they bring home). Either collect all the money in one place or pass it around and let your students look at the coins and bills. Have them take note about who or what is pictured on the money, and give your students a chance to talk about these people and things. By sharing stories about what is important enough to put on the country’s currency, your students will gain another level of cultural understanding from their classmates.
7
Traditional Stories
Traditional stories such as folk tales or tall tales are another way to bring culture and history into the classroom. You can have your students read English translations of traditional tales or have your students tell the stories to their classmates. By noticing who plays prominent roles in the stories and how they handle conflict, you and your students will see some more of what motivates and challenges a national group.
8
Religion
Though religion is not necessarily a national value, allowing your students to share their religious beliefs and those that most members of their culture hold will also provide valuable opportunities for your students to understand one another. With a spirit of open-mindedness and acceptance, ask your students to share some religious practices or beliefs and allow the rest of the class to discuss the issues that may arise from the discussion. If everyone in your class can be tolerant of their classmates beliefs, there is the potential for a very powerful and informative discussion on the topic of religion, simply proceed with caution.
9
History
Often key events in a country’s past will either establish or define that culture’s values. You can give your students an opportunity to discuss significant events in their country’s history, and if you do asking, them to explain how those events influence their people today will give you an insight into culture. If you have done other activities on culture, you may have already touched on these events when talking about holidays or money, but looking at things from a historical perspective can add another layer of understanding for your students.
10
Family
Not only does a country hold particular values, but families also hold certain values that they pass on to their children. Allowing your students to share about their families can open the door to talking about the values that their families hold. Talking about these family values will also often lead to a discussion about the values of a people group. When opportunities arise for your students to talk about their families, encourage it and perhaps your students will learn a little more about one another.
Culture permeates every aspect of our beings. These topics are just a few that you can use to intentionally bring a discussion of culture into the classroom. As a general rule, take advantage of any opportunities to talk about culture with an open mind.
You will be a better teacher for it, and your students will be better leaders of their nations.
วันอาทิตย์ที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2556
Reading skill
Learning#3
Browned off
Chris wants to chase and replace
Photos courtesy of AP and Bangkok Post
In his latest single, “Fine China,” Chris Brown thinks a girl he’s met is so fine that he wants to replace her boyfriend.
This week’s Karaoke Korner takes a look at synonyms of the word fine.
ABOUT CHRIS BROWN
Name: Christopher Maurice Brown
Nationality: American
Style: Pop, dance
Label: Jive, Zomba
Album: Fortune (2012), F.A.M.E. (2011), In My Zone (2010), Graffiti (2009), Exclusive (2007), Christ Brown (2005)
In brief: Born in Virginia, this 24-year-old singer signed with Jive Records in 2004 and released his self-titled debut album the following year. The album sold more than 2 million copies and featured the popular single, “Run It!,” which reached No. 1 on the Billboard Hot 100 chart. Over the next few years, Chris continued to release hits like “With You,” “Forever” and “Next to You,” which featured Justin Bieber. Chris recently released his new single, “Fine China,” a song that was originally planned for Michael Jackson. Chris’ new album, X, is due to be released this July.If you like Chris Brown, check out: R. Kelly, Justin Bieber and Usher
http://www.student-weekly.com/170613/170613-education03.html#.UccvsPlFUm0
สัปดาห์ฉันอ่านบทความจาก web student weekly เกี่ยวกับนักร้องคนหนึ่ง เขสาชื่อ Christopher Maurice Brown สัญชาติ อเมริกัน เขาร้องเพลงสไตล์ ป๊อป เดนซ์ เขาเซ็นสัญญากับเร็กคอร์ดในปี 2004 และปล่อยอัลบั้มเปิดตัวของเขาเองชื่อในปีต่อไป อัลบั้มขายกว่า 2 ล้านเล่มและเพลงที่นิยมคือ "Run It!" อีกไม่กี่ปีข้างหน้านี้คริสยังคงปล่อยเพลงฮิตเช่น "With You" อัลบั้มใหม่ของคริส มีกำหนดจะได้รับการปล่อยตัวในกรกฎาคมนี้
การอ่านบทความจาก Web Student weekly เป็นสิ่งที่ดีมากมีเนื้อหาสาระที่ลากหลายแล้วแต่เราสนใจอ่านเกี่ยวกับเรื่องอะไร สัปดาห์นี้ฉันได้อ่านเกี่ยวกับนักร้องคนนึง ทำให้ฉันได้ทราบข่าวไหม่ๆเกี่ยวกับการอัพเดท เพลงไหม่ๆ และได้เรียรู้คำศัพท์ไหม่ๆที่บางคำไม่เคยได้เจอ
Learning#3
Browned off
Chris wants to chase and replace
Photos courtesy of AP and Bangkok Post
In his latest single, “Fine China,” Chris Brown thinks a girl he’s met is so fine that he wants to replace her boyfriend.
This week’s Karaoke Korner takes a look at synonyms of the word fine.
ABOUT CHRIS BROWN
Name: Christopher Maurice Brown
Nationality: American
Style: Pop, dance
Label: Jive, Zomba
Album: Fortune (2012), F.A.M.E. (2011), In My Zone (2010), Graffiti (2009), Exclusive (2007), Christ Brown (2005)
In brief: Born in Virginia, this 24-year-old singer signed with Jive Records in 2004 and released his self-titled debut album the following year. The album sold more than 2 million copies and featured the popular single, “Run It!,” which reached No. 1 on the Billboard Hot 100 chart. Over the next few years, Chris continued to release hits like “With You,” “Forever” and “Next to You,” which featured Justin Bieber. Chris recently released his new single, “Fine China,” a song that was originally planned for Michael Jackson. Chris’ new album, X, is due to be released this July.If you like Chris Brown, check out: R. Kelly, Justin Bieber and Usher
http://www.student-weekly.com/170613/170613-education03.html#.UccvsPlFUm0
สัปดาห์ฉันอ่านบทความจาก web student weekly เกี่ยวกับนักร้องคนหนึ่ง เขสาชื่อ Christopher Maurice Brown สัญชาติ อเมริกัน เขาร้องเพลงสไตล์ ป๊อป เดนซ์ เขาเซ็นสัญญากับเร็กคอร์ดในปี 2004 และปล่อยอัลบั้มเปิดตัวของเขาเองชื่อในปีต่อไป อัลบั้มขายกว่า 2 ล้านเล่มและเพลงที่นิยมคือ "Run It!" อีกไม่กี่ปีข้างหน้านี้คริสยังคงปล่อยเพลงฮิตเช่น "With You" อัลบั้มใหม่ของคริส มีกำหนดจะได้รับการปล่อยตัวในกรกฎาคมนี้
การอ่านบทความจาก Web Student weekly เป็นสิ่งที่ดีมากมีเนื้อหาสาระที่ลากหลายแล้วแต่เราสนใจอ่านเกี่ยวกับเรื่องอะไร สัปดาห์นี้ฉันได้อ่านเกี่ยวกับนักร้องคนนึง ทำให้ฉันได้ทราบข่าวไหม่ๆเกี่ยวกับการอัพเดท เพลงไหม่ๆ และได้เรียรู้คำศัพท์ไหม่ๆที่บางคำไม่เคยได้เจอ
Speaking Skill
Week#3
สัปดาห์นี้ฉันฝึกทักษะการพูดกับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอชื่อ โมลี่ โปรไฟด์เธอเหมื่อนชาวต่างชาติมาก ฉันเลยพูดกับเธอเป็นภาษาอังกฤษเธอก็คุยตอบเป็นภาษาอังกฤษ แต่เมื่อคุยไปคุุยมาเธอเป็นคนไทยซึ่งเธอสามารถพูดภาษาอังกฤษได้
โมลี่ เธออายุ 20 ปี เธอเรียนอยุ่ที่ วิทยาลัยดุสิตธานี สาขาวิชาการจัดการท่องเที่ยว
เธอบอกว่าเธอชอบแต่งตามแฟชั่นและตอนนี้เธอชอบแต่งตัวตัวสไตล์เกาหลี เธอเป็นคนร่าเริง ชอบคุย
จากที่ๆได้คุยกับเพื่อนเป้นภาษาอังกฤษนั้นทำไห้ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีจุดเด่นจุดด้อยเกี่ยวกับภาษาอังกฤษในด้านได
Week#3
สัปดาห์นี้ฉันฝึกทักษะการพูดกับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอชื่อ โมลี่ โปรไฟด์เธอเหมื่อนชาวต่างชาติมาก ฉันเลยพูดกับเธอเป็นภาษาอังกฤษเธอก็คุยตอบเป็นภาษาอังกฤษ แต่เมื่อคุยไปคุุยมาเธอเป็นคนไทยซึ่งเธอสามารถพูดภาษาอังกฤษได้
เธอบอกว่าเธอชอบแต่งตามแฟชั่นและตอนนี้เธอชอบแต่งตัวตัวสไตล์เกาหลี เธอเป็นคนร่าเริง ชอบคุย
จากที่ๆได้คุยกับเพื่อนเป้นภาษาอังกฤษนั้นทำไห้ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีจุดเด่นจุดด้อยเกี่ยวกับภาษาอังกฤษในด้านได
Listen skill
Week#3
สัปดาห์นี้ฉันฝึกทักษะการฟังจากการเพลง I'am yours ซึ่งเป็นเพลงที่ฉันคุ้นหูมานานและเป็นเพลงที่ชอบมากๆ เนื้อหาของเพลงนี้จะพูดเกี่ยวกับความรัก คือ ชีวิตของคนเราช่างสั้นนัก เวลาของความรักก็มีไม่มาก ถ้ารักกันแล้วก็อย่าทำให้มันซับซ้อน ปล่อยให้หัวใจของเธอเป็นอิสระ เธอมีสิทธิจะรัก และได้รับรักจากคนที่รักเธอ ที่สำคัญตอนเนี้ย หัวใจฉันเป็นของเธอไปซะแล้ว และได้เรียนรู้คำศัพที่เพิ่มเติมจากในเพลงนี้
Week#3
สัปดาห์นี้ฉันฝึกทักษะการฟังจากการเพลง I'am yours ซึ่งเป็นเพลงที่ฉันคุ้นหูมานานและเป็นเพลงที่ชอบมากๆ เนื้อหาของเพลงนี้จะพูดเกี่ยวกับความรัก คือ ชีวิตของคนเราช่างสั้นนัก เวลาของความรักก็มีไม่มาก ถ้ารักกันแล้วก็อย่าทำให้มันซับซ้อน ปล่อยให้หัวใจของเธอเป็นอิสระ เธอมีสิทธิจะรัก และได้รับรักจากคนที่รักเธอ ที่สำคัญตอนเนี้ย หัวใจฉันเป็นของเธอไปซะแล้ว และได้เรียนรู้คำศัพที่เพิ่มเติมจากในเพลงนี้
Learning Log Week#3
สัปดาห์นี้เป็นสัปดาหืที่สามของการเรียนวิชาหลักสูตรและการจัดการเรียนรู้กลุ่มสาระภาษาอังกฤษ สอนโดย อาจารย์อนิรุท ชุมสวัสดิ์ ซึ่งสัปดาห์นี้อาจารย์ให้นักศึกษานำเสนองานที่ได้รับมอบหมายเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านา โดยสัปดาห์นี้มี หกเรื่อง คือ Task Based Learning, Project Based Learning, Listening Teaching, Speaking Teaching, Reading teaching and Writing Teaching
Task Based Learning คือ การจัดการเรียนรู้โดยผ่านกิจกรรม เพื่อให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้โดยงาน ในการจัดการเรียนรู้ลักษณะนี้มีจุดประสงค์ที่จะทำให้ผู้เรียนเกิดแนวคิด ทักษะ ทำความเข้าใจร่วมกันในกลุ่มและสื่อออกมาในลักษณะภาษาของผู้เรียนเอง ผู้จัดการเรียนรู้หรือผู้สอนจะต้องตรวจสอบความถูกต้องของผลของการจัดกิจกรรม ว่าตรงตามจุดประสงค์หรือไม่ ถ้ายังไม่ถูกต้องหรือยังไม่ชัดเจนเพียงพอ ผู้จัดการเรียนรู้หรือผู้สอนต้องจัดให้ผู้เรียนมีการค้นคว้าให้ถูกต้องหรือชัดเจนยิ่งขึ้น และเมื่อผู้เรียนเกิดความเข้าใจร่วมกัน แสดงว่า ผู้เรียนเกิดองค์ความรู้ใหม่ขึ้น ถือว่าประสบความสำเร็จในการจัดการเรียนรู้ สำหรับกิจกรรมที่สามารถใช้ในการจัดการเรียนรู้ได้แก่ โปสเตอร์ แผ่นพับ วีดีโอ ในด้านของผู้สอน ผู้สอนมีหน้าที่ในการกำหนดกิจกรรม ในลักษณะปลายเปิด เช่น มีรูปภาพให้นักเรียน 3 ภาพ คือ ทะเล ก้อนหิน คน แล้วให้นักเรียนแต่งเรื่องจากภาพทั้ง 3 ภาพเป็นภาษาอังกฤษ นักเรียนจะเกิดความคิดและจินตนาการที่แตกต่างกัน ซึ่งจะทำให้ผู้เรียนสามารถเกิดการเรียนรู้ แนวคิดหรือทักษะหลักๆ และเป็นการฝึกฝนความรู้รวมทั้งทักษะในลักษณะสร้างสรรค์ และการที่จะประสบความสำเร็จในการจัดการเรียนรู้โดยผ่านกิจกรรมนั้น ความมีส่วนร่วมของผู้เรียนมีความสำคัญอย่างมาก ผู้เรียนต้องมีส่วนร่วมและร่วมมือทำกิจกรรมสร้างสรรค์นั้นอย่างเต็มใจ โดยจะสะท้อนให้เห็นจากประสบการณ์ระหว่างการทำกิจกรรม
Project Based Learning คือ การเรียนรู้ด้วยโครงงานจะเป็นไปตามความสนใจของนักเรียน การออกแบบโครงงานที่ดีจะกระตุ้นให้เกิดการค้นคว้าอย่างกระตือรือร้นและใช้ทักษะการคิดขั้นสูง (Thomas, 1998) งานวิจัยเกี่ยวกับสมองได้ให้ความสาคัญกับกิจกรรมการเรียนรู้ในลักษณะนี้ ศักยภาพในการรับรู้สิ่งใหม่ๆ ของนักเรียนจะถูกยกระดับขึ้นเมื่อได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมการแก้ปัญหาที่มีความหมาย และเมื่อนักเรียนได้รับความช่วยเหลือให้เข้าใจว่าความรู้กับทักษะเหล่านั้นสัมพันธ์กันด้วยเหตุใด เมื่อไหร่และอย่างไร
การจัดการเรียนรู้ที่ใช้โครงงาน เป็นวิธีการจัดการเรียนรู้ที่ยึดผู้เรียนเป็นสาคัญวิธีการหนึ่งที่จะช่วย พัฒนาผู้เรียนทั้งด้านความรู้และทักษะผ่านการทางานที่มีการค้นคว้าและการใช้ความรู้ในชีวิตจริงโดยมีตัวผลงานและการแสดงออกถึงศักยภาพจากการเรียนรู้ การเรียนรู้ด้วยโครงงานจะถูกขับเคลื่อนโดยมีคาถามกาหนดกรอบการเรียนรู้ที่เป็นตัวเชื่อมโยงระหว่างมาตรฐานการเรียนรู้กับทักษะการคิดขั้นสูงเข้าสู่ สถานการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง
หน่วยการเรียนรู้แบบโครงงานจะประกอบไปด้วยกลวิธีการสอนที่หลากหลายที่จะทาให้ผู้ เรียนทั้งหมดเกิดการเรียนรู้ แม้จะมีวิธีการเรียนรู้ที่ต่างกันก็ตาม นักเรียนสามารถขอความร่วมมือจากผู้เชี่ยวชาญภายนอกหรือชุมชนเพื่อคลี่คลาย ปัญหาหรือเนื้อหาความรู้ที่ลึกซึ้ง ส่วนการบูรณาการเทคโนโลยีและกระบวนการประเมินที่หลากหลายก็จะเป็นตัวช่วย เสริมให้ผลงานของนักเรียนมีคุณภาพสูงยิ่งขึ้น
การจัดการเรียนรู้ด้วยโครงงานเป็นรูปแบบวิธีสอนที่จะนานักเรียนเข้าสู่การแก้ปัญหาที่ท้าทายและสร้างชิ้นงานได้สาเร็จด้วยตนเอง โครงงานที่จะมาช่วยสร้างสภาวะการเรียนรู้ภายในชั้นเรียน
จะเกิดได้ในหลายกลุ่มสาระการเรียนรู้ ในหลายเนื้อหาและในหลายระดับช่วงชั้น โครงงานจะเกิดขึ้นบนความท้าทายจากคาถามที่ไม่สามารถตอบได้จากการท่องจา โครงงานจะสร้างบทบาทหลากหลายขึ้นในตัวนักเรียนเป็นผู้ที่แก้ปัญหา คนที่ตัดสินใจ นักค้นคว้า นักวิจัย โครงงานจะตอบสนองต่อวัตถุประสงค์ที่เฉพาะเจาะจงทางการศึกษา ไม่ใช่สิ่งที่แปลกแยกหรือเพิ่มเติมลงไปในหลักสูตรเนื้อหาที่แท้จริง
Listening Teaching คือ การฟังในชีวิตประจำวันของคนเราจะเกิดขึ้นได้ใน 2 กรณี คือ การฟังที่ได้ยินโดยมิได้ตั้งใจในสถานการณ์รอบตัวทั่วๆไป ( Casual Listening) และ การฟังอย่างตั้งใจและมีจุดมุ่งหมาย ( Focused Listening) จุดมุ่งหมาย หรือวัตถุประสงค์ของการฟัง คือ การรับรู้และทำความเข้าใจใน “สาร” ที่ผู้อื่นสื่อความมาสู่เรา ทักษะการฟังภาษาอังฤษนั้นคือสิ่งสำคัญผู้เรียนควรฝึกให้ชำนาญเพื่อจะได้สามารถฟังผู้อื่นพูดได้เข้าใจเมื่อเราต้องสื่อสารกับชาวต่างชาติและทำกิจกรรมอื่นๆเกี่ยวกับการฟัง และเมื่อผู้เรียนเรียนเกี่ยวกับการฟังครูผู้สอนควรสอนทักษะการฟังแก่ผู้เรียนก่อนเพื่อเป็นตัวช่วยการฟังให้ดีขึ้นแก่ผู้เรียนและประสบความสำเร็จในการฟัง
สัปดาห์นี้เป็นสัปดาหืที่สามของการเรียนวิชาหลักสูตรและการจัดการเรียนรู้กลุ่มสาระภาษาอังกฤษ สอนโดย อาจารย์อนิรุท ชุมสวัสดิ์ ซึ่งสัปดาห์นี้อาจารย์ให้นักศึกษานำเสนองานที่ได้รับมอบหมายเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านา โดยสัปดาห์นี้มี หกเรื่อง คือ Task Based Learning, Project Based Learning, Listening Teaching, Speaking Teaching, Reading teaching and Writing Teaching
Task Based Learning คือ การจัดการเรียนรู้โดยผ่านกิจกรรม เพื่อให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้โดยงาน ในการจัดการเรียนรู้ลักษณะนี้มีจุดประสงค์ที่จะทำให้ผู้เรียนเกิดแนวคิด ทักษะ ทำความเข้าใจร่วมกันในกลุ่มและสื่อออกมาในลักษณะภาษาของผู้เรียนเอง ผู้จัดการเรียนรู้หรือผู้สอนจะต้องตรวจสอบความถูกต้องของผลของการจัดกิจกรรม ว่าตรงตามจุดประสงค์หรือไม่ ถ้ายังไม่ถูกต้องหรือยังไม่ชัดเจนเพียงพอ ผู้จัดการเรียนรู้หรือผู้สอนต้องจัดให้ผู้เรียนมีการค้นคว้าให้ถูกต้องหรือชัดเจนยิ่งขึ้น และเมื่อผู้เรียนเกิดความเข้าใจร่วมกัน แสดงว่า ผู้เรียนเกิดองค์ความรู้ใหม่ขึ้น ถือว่าประสบความสำเร็จในการจัดการเรียนรู้ สำหรับกิจกรรมที่สามารถใช้ในการจัดการเรียนรู้ได้แก่ โปสเตอร์ แผ่นพับ วีดีโอ ในด้านของผู้สอน ผู้สอนมีหน้าที่ในการกำหนดกิจกรรม ในลักษณะปลายเปิด เช่น มีรูปภาพให้นักเรียน 3 ภาพ คือ ทะเล ก้อนหิน คน แล้วให้นักเรียนแต่งเรื่องจากภาพทั้ง 3 ภาพเป็นภาษาอังกฤษ นักเรียนจะเกิดความคิดและจินตนาการที่แตกต่างกัน ซึ่งจะทำให้ผู้เรียนสามารถเกิดการเรียนรู้ แนวคิดหรือทักษะหลักๆ และเป็นการฝึกฝนความรู้รวมทั้งทักษะในลักษณะสร้างสรรค์ และการที่จะประสบความสำเร็จในการจัดการเรียนรู้โดยผ่านกิจกรรมนั้น ความมีส่วนร่วมของผู้เรียนมีความสำคัญอย่างมาก ผู้เรียนต้องมีส่วนร่วมและร่วมมือทำกิจกรรมสร้างสรรค์นั้นอย่างเต็มใจ โดยจะสะท้อนให้เห็นจากประสบการณ์ระหว่างการทำกิจกรรม
Project Based Learning คือ การเรียนรู้ด้วยโครงงานจะเป็นไปตามความสนใจของนักเรียน การออกแบบโครงงานที่ดีจะกระตุ้นให้เกิดการค้นคว้าอย่างกระตือรือร้นและใช้ทักษะการคิดขั้นสูง (Thomas, 1998) งานวิจัยเกี่ยวกับสมองได้ให้ความสาคัญกับกิจกรรมการเรียนรู้ในลักษณะนี้ ศักยภาพในการรับรู้สิ่งใหม่ๆ ของนักเรียนจะถูกยกระดับขึ้นเมื่อได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมการแก้ปัญหาที่มีความหมาย และเมื่อนักเรียนได้รับความช่วยเหลือให้เข้าใจว่าความรู้กับทักษะเหล่านั้นสัมพันธ์กันด้วยเหตุใด เมื่อไหร่และอย่างไร
การจัดการเรียนรู้ที่ใช้โครงงาน เป็นวิธีการจัดการเรียนรู้ที่ยึดผู้เรียนเป็นสาคัญวิธีการหนึ่งที่จะช่วย พัฒนาผู้เรียนทั้งด้านความรู้และทักษะผ่านการทางานที่มีการค้นคว้าและการใช้ความรู้ในชีวิตจริงโดยมีตัวผลงานและการแสดงออกถึงศักยภาพจากการเรียนรู้ การเรียนรู้ด้วยโครงงานจะถูกขับเคลื่อนโดยมีคาถามกาหนดกรอบการเรียนรู้ที่เป็นตัวเชื่อมโยงระหว่างมาตรฐานการเรียนรู้กับทักษะการคิดขั้นสูงเข้าสู่ สถานการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง
หน่วยการเรียนรู้แบบโครงงานจะประกอบไปด้วยกลวิธีการสอนที่หลากหลายที่จะทาให้ผู้ เรียนทั้งหมดเกิดการเรียนรู้ แม้จะมีวิธีการเรียนรู้ที่ต่างกันก็ตาม นักเรียนสามารถขอความร่วมมือจากผู้เชี่ยวชาญภายนอกหรือชุมชนเพื่อคลี่คลาย ปัญหาหรือเนื้อหาความรู้ที่ลึกซึ้ง ส่วนการบูรณาการเทคโนโลยีและกระบวนการประเมินที่หลากหลายก็จะเป็นตัวช่วย เสริมให้ผลงานของนักเรียนมีคุณภาพสูงยิ่งขึ้น
การจัดการเรียนรู้ด้วยโครงงานเป็นรูปแบบวิธีสอนที่จะนานักเรียนเข้าสู่การแก้ปัญหาที่ท้าทายและสร้างชิ้นงานได้สาเร็จด้วยตนเอง โครงงานที่จะมาช่วยสร้างสภาวะการเรียนรู้ภายในชั้นเรียน
จะเกิดได้ในหลายกลุ่มสาระการเรียนรู้ ในหลายเนื้อหาและในหลายระดับช่วงชั้น โครงงานจะเกิดขึ้นบนความท้าทายจากคาถามที่ไม่สามารถตอบได้จากการท่องจา โครงงานจะสร้างบทบาทหลากหลายขึ้นในตัวนักเรียนเป็นผู้ที่แก้ปัญหา คนที่ตัดสินใจ นักค้นคว้า นักวิจัย โครงงานจะตอบสนองต่อวัตถุประสงค์ที่เฉพาะเจาะจงทางการศึกษา ไม่ใช่สิ่งที่แปลกแยกหรือเพิ่มเติมลงไปในหลักสูตรเนื้อหาที่แท้จริง
Listening Teaching คือ การฟังในชีวิตประจำวันของคนเราจะเกิดขึ้นได้ใน 2 กรณี คือ การฟังที่ได้ยินโดยมิได้ตั้งใจในสถานการณ์รอบตัวทั่วๆไป ( Casual Listening) และ การฟังอย่างตั้งใจและมีจุดมุ่งหมาย ( Focused Listening) จุดมุ่งหมาย หรือวัตถุประสงค์ของการฟัง คือ การรับรู้และทำความเข้าใจใน “สาร” ที่ผู้อื่นสื่อความมาสู่เรา ทักษะการฟังภาษาอังฤษนั้นคือสิ่งสำคัญผู้เรียนควรฝึกให้ชำนาญเพื่อจะได้สามารถฟังผู้อื่นพูดได้เข้าใจเมื่อเราต้องสื่อสารกับชาวต่างชาติและทำกิจกรรมอื่นๆเกี่ยวกับการฟัง และเมื่อผู้เรียนเรียนเกี่ยวกับการฟังครูผู้สอนควรสอนทักษะการฟังแก่ผู้เรียนก่อนเพื่อเป็นตัวช่วยการฟังให้ดีขึ้นแก่ผู้เรียนและประสบความสำเร็จในการฟัง
1.เทคนิควิธีปฎิบัติ
สิ่งสำคัญที่ครูผุ้สอนควรพิจารณาในการสอนทักษะการฟัง มี 2 ประการ คือ
1.1 สถานการณ์ในการฟัง สถานการณ์ที่ก่อให้เกิดการฟังภาษาอังกฤษได้นั้น ควรเป็นสถานการณ์ของการฟังที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง สถานการณ์จริง หรือ สถานการณ์จำลองในห้องเรียน ซึ่งอาจเป็น การฟังคำสั่งครู การฟังเพื่อนสนทนา การฟังบทสนทนาจากบทเรียน การฟังโทรศัพท์ การฟังรายการวิทยุ โทรทัศน์ วีดิทัศน์ ฯลฯ
1.2 กิจกรรมในการสอนฟัง ซึ่งแบ่งเป็น 3 กิจกรรม คือ กิจกรรมนำเข้าสู่การฟัง ( Pre-listening) กิจกรรมระหว่างการฟัง หรือ ขณะที่สอนฟัง ( While-listening) กิจกรรมหลังการฟัง (Post-listening) แต่ละกิจกรรมอาจใช้เทคนิค ดังนี้
1.1 สถานการณ์ในการฟัง สถานการณ์ที่ก่อให้เกิดการฟังภาษาอังกฤษได้นั้น ควรเป็นสถานการณ์ของการฟังที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง สถานการณ์จริง หรือ สถานการณ์จำลองในห้องเรียน ซึ่งอาจเป็น การฟังคำสั่งครู การฟังเพื่อนสนทนา การฟังบทสนทนาจากบทเรียน การฟังโทรศัพท์ การฟังรายการวิทยุ โทรทัศน์ วีดิทัศน์ ฯลฯ
1.2 กิจกรรมในการสอนฟัง ซึ่งแบ่งเป็น 3 กิจกรรม คือ กิจกรรมนำเข้าสู่การฟัง ( Pre-listening) กิจกรรมระหว่างการฟัง หรือ ขณะที่สอนฟัง ( While-listening) กิจกรรมหลังการฟัง (Post-listening) แต่ละกิจกรรมอาจใช้เทคนิค ดังนี้
Pre-listening
1) กิจกรรมนำเข้าสู่การฟัง ( Pre-listening) การที่ผู้เรียนจะฟังสารได้อย่างเข้าใจ ควรต้องมีข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับสารที่ได้รับฟัง โดยครูผู้สอนอาจใช้กิจกรรมนำให้ผู้เรียนได้มีข้อมูลบางส่วนเพื่อช่วยสร้างความเข้าใจในบริบท ก่อนการรับฟังสารที่กำหนดให้ เช่น
การใช้รูปภาพ อาจให้ผู้เรียนดูรูปภาพที่เกี่ยวกับเรื่องที่จะได้ฟัง สนทนา หรือ อภิปราย หรือ หาคำตอบเกี่ยวกับภาพนั้น ๆการเขียนรายการคำศัพท์ อาจให้ผู้เรียนจัดทำรายการคำศัพท์เดิมที่รู้จัก โดยใช้วิธีการเขียนบันทึกคำศัพท์ที่ได้ยินขณะรับฟังสาร หรือการขีดเส้นใต้ หรือวงกลมล้อมรอบคำศัพท์ในสารที่อ่านและรับฟังไปพร้อมๆกันการอ่านคำถามเกี่ยวกับเรื่อง อาจให้ผู้เรียนอ่านคำถามที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวในสารที่จะได้รับฟัง เพื่อให้ผู้เรียนได้ทราบแนวทางว่าจะได้รับฟังเกี่ยวกับเรื่องใด เป็นการเตรียมตัวล่วงหน้าเกี่ยวกับข้อมูลประกอบการรับฟัง และค้นหาคำตอบที่จะได้จากการฟังสารนั้นๆ การทบทวนคำศัพท์ที่เกี่ยวข้อง อาจทบทวนคำศัพท์จากความรู้เดิมที่มีอยู่แล้ว ซึ่งจะปรากฎอีกในสารที่จะได้รับฟัง เป็นการช่วยทบทวนข้อมูลส่วนหนึ่งของสารที่จะได้เรียนรู้ใหม่จากการฟัง
While-listening
2) กิจกรรมระหว่างการฟัง หรือ กิจกรรมขณะที่สอนฟัง ( While-listening) เป็นกิจกรรมที่ให้ผู้เรียนได้ฝึกปฏิบัติในขณะที่รับฟังสารนั้น กิจกรรมนี้มิใช่การทดสอบการฟัง แต่เป็นการ “ฝึกทักษะการฟังเพื่อความเข้าใจ” กิจกรรมระหว่างการฟังนี้ ไม่ควรจัดกิจกรรมให้ผู้เรียนได้ปฏิบัติทักษะอื่นๆ เช่น อ่าน หรือ เขียน หรือ พูด มากนัก ควรจัดกิจกรรมประเภทต่อไปนี้
ฟังแล้วชี้ เช่น ครูพูดประโยคเกี่ยวกับวัตถุ สิ่งของ หรือ สถานที่รอบตัว ภายในชั้นเรียน ผู้เรียนชี้สิ่งที่ได้ฟังจากประโยคคำพูดของครูฟังแล้วทำเครื่องหมายบนภาพ เช่น ผู้เรียนแต่ละคนมีภาพคนละ 1 ภาพ ในขณะที่ครูอ่านประโยคหรือข้อความ ผู้เรียนจะทำเครื่องหมาย X ลงในบริเวณภาพที่ไม่ตรงกับข้อความที่ได้ฟัง
-ฟังแล้วเรียงรูปภาพ เช่น ผู้เรียนมีภาพชุด คนละ 1 ชุด ครูอ่านสาร ผู้เรียนเรียงลำดับภาพตามสารที่ได้ฟัง โดยการเขียนหมายเลขลงใต้ภาพทั้งชุดนั้น
-ฟังแล้ววาดภาพ เช่น ผู้เรียนมีกระดาษกับปากกาหรือ ดินสอ ครูพูดประโยคที่มีคำศัพท์ที่ต้องการให้นักเรียนวาดภาพ เช่น คำศัพท์เกี่ยวกับวัตถุสิ่งของ สถานที่ สัตว์ ผลไม้ ฯลฯ นักเรียนฟังแล้ววาดภาพสิ่งที่เกี่ยวกับคำศัพท์ที่ได้ฟัง
-ฟังแล้วจับคู่ภาพกับประโยคที่ได้ฟัง ผู้เรียนมีภาพคนละหลายภาพ ครูอ่านประโยคทีละประโยค ผู้เรียนเลือกจับคู่ภาพที่สอดคล้องกับประโยคที่ได้ฟัง โดยการเขียนหมายเลขลำดับที่ของประโยคลงใต้ภาพแต่ละภาพ
-ฟังแล้วปฏิบัติตาม ผู้สอนพูดประโยคคำสั่งให้ผู้เรียนฟัง ผู้เรียนปฏิบัติตามคำสั่งที่ได้ฟังแต่ละประโยค
-ฟังแล้วแสดงบทบาท ผู้สอนพูดประโยคหรือข้อความเกี่ยวกับบทบาทให้ผู้เรียนฟัง ผู้เรียนแสดงบทบาทตามประโยคที่ได้ฟังแต่ละประโยค หรือข้อความนั้น
-ฟังแล้วเขียนเส้นทาง ทิศทาง ผู้เรียนมีภาพสถานที่ต่างๆ คนละ 1 ภาพ ผู้สอนพูดประโยคหรือข้อความเกี่ยวกับเส้นทาง ทิศทาง ที่จะไปสู่สถานที่ต่างๆ ในภาพนั้น ให้ผู้เรียนฟัง ผู้เรียนลากเส้นทางจากตำแหน่งสถานที่แห่งหนึ่งไปสู่ตำแหน่งต่างๆ ตามที่ได้ฟัง
Post-listening
-3) กิจกรรมหลังการฟัง (Post-listening) เป็นกิจกรรมที่มุ่งให้ผู้เรียนได้ฝึกการใช้ภาษาภายหลังที่ได้ฝึกปฏิบัติกิจกรรมระหว่างการฟังแล้ว เช่น อาจฝึกทักษะการเขียน สำหรับผู้เรียนระดับต้น โดยให้เขียนตามคำบอก (Dictation) ประโยคที่ได้ฟังมาแล้ว เป็นการตรวจสอบความรู้ ความถูกต้องของการเขียนคำศัพท์ สำนวน โครงสร้างไวยากรณ์ ของประโยคนั้น หรือฝึกทักษะการพูด สำหรับผู้เรียนระดับสูง โดยการให้อภิปรายเกี่ยวกับสารที่ได้ฟัง หรืออภิปรายเกี่ยวกับอารมณ์หรือเจตคติของผู้พูด เป็นต้น
1) กิจกรรมนำเข้าสู่การฟัง ( Pre-listening) การที่ผู้เรียนจะฟังสารได้อย่างเข้าใจ ควรต้องมีข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับสารที่ได้รับฟัง โดยครูผู้สอนอาจใช้กิจกรรมนำให้ผู้เรียนได้มีข้อมูลบางส่วนเพื่อช่วยสร้างความเข้าใจในบริบท ก่อนการรับฟังสารที่กำหนดให้ เช่น
การใช้รูปภาพ อาจให้ผู้เรียนดูรูปภาพที่เกี่ยวกับเรื่องที่จะได้ฟัง สนทนา หรือ อภิปราย หรือ หาคำตอบเกี่ยวกับภาพนั้น ๆการเขียนรายการคำศัพท์ อาจให้ผู้เรียนจัดทำรายการคำศัพท์เดิมที่รู้จัก โดยใช้วิธีการเขียนบันทึกคำศัพท์ที่ได้ยินขณะรับฟังสาร หรือการขีดเส้นใต้ หรือวงกลมล้อมรอบคำศัพท์ในสารที่อ่านและรับฟังไปพร้อมๆกันการอ่านคำถามเกี่ยวกับเรื่อง อาจให้ผู้เรียนอ่านคำถามที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวในสารที่จะได้รับฟัง เพื่อให้ผู้เรียนได้ทราบแนวทางว่าจะได้รับฟังเกี่ยวกับเรื่องใด เป็นการเตรียมตัวล่วงหน้าเกี่ยวกับข้อมูลประกอบการรับฟัง และค้นหาคำตอบที่จะได้จากการฟังสารนั้นๆ การทบทวนคำศัพท์ที่เกี่ยวข้อง อาจทบทวนคำศัพท์จากความรู้เดิมที่มีอยู่แล้ว ซึ่งจะปรากฎอีกในสารที่จะได้รับฟัง เป็นการช่วยทบทวนข้อมูลส่วนหนึ่งของสารที่จะได้เรียนรู้ใหม่จากการฟัง
While-listening
2) กิจกรรมระหว่างการฟัง หรือ กิจกรรมขณะที่สอนฟัง ( While-listening) เป็นกิจกรรมที่ให้ผู้เรียนได้ฝึกปฏิบัติในขณะที่รับฟังสารนั้น กิจกรรมนี้มิใช่การทดสอบการฟัง แต่เป็นการ “ฝึกทักษะการฟังเพื่อความเข้าใจ” กิจกรรมระหว่างการฟังนี้ ไม่ควรจัดกิจกรรมให้ผู้เรียนได้ปฏิบัติทักษะอื่นๆ เช่น อ่าน หรือ เขียน หรือ พูด มากนัก ควรจัดกิจกรรมประเภทต่อไปนี้
ฟังแล้วชี้ เช่น ครูพูดประโยคเกี่ยวกับวัตถุ สิ่งของ หรือ สถานที่รอบตัว ภายในชั้นเรียน ผู้เรียนชี้สิ่งที่ได้ฟังจากประโยคคำพูดของครูฟังแล้วทำเครื่องหมายบนภาพ เช่น ผู้เรียนแต่ละคนมีภาพคนละ 1 ภาพ ในขณะที่ครูอ่านประโยคหรือข้อความ ผู้เรียนจะทำเครื่องหมาย X ลงในบริเวณภาพที่ไม่ตรงกับข้อความที่ได้ฟัง
-ฟังแล้วเรียงรูปภาพ เช่น ผู้เรียนมีภาพชุด คนละ 1 ชุด ครูอ่านสาร ผู้เรียนเรียงลำดับภาพตามสารที่ได้ฟัง โดยการเขียนหมายเลขลงใต้ภาพทั้งชุดนั้น
-ฟังแล้ววาดภาพ เช่น ผู้เรียนมีกระดาษกับปากกาหรือ ดินสอ ครูพูดประโยคที่มีคำศัพท์ที่ต้องการให้นักเรียนวาดภาพ เช่น คำศัพท์เกี่ยวกับวัตถุสิ่งของ สถานที่ สัตว์ ผลไม้ ฯลฯ นักเรียนฟังแล้ววาดภาพสิ่งที่เกี่ยวกับคำศัพท์ที่ได้ฟัง
-ฟังแล้วจับคู่ภาพกับประโยคที่ได้ฟัง ผู้เรียนมีภาพคนละหลายภาพ ครูอ่านประโยคทีละประโยค ผู้เรียนเลือกจับคู่ภาพที่สอดคล้องกับประโยคที่ได้ฟัง โดยการเขียนหมายเลขลำดับที่ของประโยคลงใต้ภาพแต่ละภาพ
-ฟังแล้วปฏิบัติตาม ผู้สอนพูดประโยคคำสั่งให้ผู้เรียนฟัง ผู้เรียนปฏิบัติตามคำสั่งที่ได้ฟังแต่ละประโยค
-ฟังแล้วแสดงบทบาท ผู้สอนพูดประโยคหรือข้อความเกี่ยวกับบทบาทให้ผู้เรียนฟัง ผู้เรียนแสดงบทบาทตามประโยคที่ได้ฟังแต่ละประโยค หรือข้อความนั้น
-ฟังแล้วเขียนเส้นทาง ทิศทาง ผู้เรียนมีภาพสถานที่ต่างๆ คนละ 1 ภาพ ผู้สอนพูดประโยคหรือข้อความเกี่ยวกับเส้นทาง ทิศทาง ที่จะไปสู่สถานที่ต่างๆ ในภาพนั้น ให้ผู้เรียนฟัง ผู้เรียนลากเส้นทางจากตำแหน่งสถานที่แห่งหนึ่งไปสู่ตำแหน่งต่างๆ ตามที่ได้ฟัง
Post-listening
-3) กิจกรรมหลังการฟัง (Post-listening) เป็นกิจกรรมที่มุ่งให้ผู้เรียนได้ฝึกการใช้ภาษาภายหลังที่ได้ฝึกปฏิบัติกิจกรรมระหว่างการฟังแล้ว เช่น อาจฝึกทักษะการเขียน สำหรับผู้เรียนระดับต้น โดยให้เขียนตามคำบอก (Dictation) ประโยคที่ได้ฟังมาแล้ว เป็นการตรวจสอบความรู้ ความถูกต้องของการเขียนคำศัพท์ สำนวน โครงสร้างไวยากรณ์ ของประโยคนั้น หรือฝึกทักษะการพูด สำหรับผู้เรียนระดับสูง โดยการให้อภิปรายเกี่ยวกับสารที่ได้ฟัง หรืออภิปรายเกี่ยวกับอารมณ์หรือเจตคติของผู้พูด เป็นต้น
Speaking Teaching คือ การพูดเป็นการถ่ายทอดความคิด ความเข้าใจ
และความรู้สึกให้ผู้ฟังได้รับรู้ และเข้าใจจุดมุ่งหมายของผู้พูด ดังนั้น
ทักษะการพูดจึงเป็นทักษะที่สำคัญสำหรับบุคลในการสื่อสารในชีวิตประจำวัน ในการเรียนการสอนภาษาต่างประเทศ
ทักษะการพูดจึงนับได้ว่าเป็นทักษะที่สำคัญและจำเป็นมาก
เพราะผู้ที่พูดได้ย่อมสามารถฟังผู้อื่นพูดได้เข้าใจ
ทักษะการพูดเป็นทักษะทางภาษาที่ซับซ้อนและเกิดจากการฝึกฝนเป็นเวลานาน ทักษะการพูดภาษาอังฤษนั้นคือสิ่งสำคัญผู้เรียนควรฝึกให้ชำนาญเพื่อจะได้สามารถฟังผู้อื่นพูดได้เข้าใจเมื่อเราต้องสื่อสารกับชาวต่างชาติและทำกิจกรรมอื่นๆเกี่ยวกับการพูด และเมื่อผู้เรียนเรียนเกี่ยวกับการพูดครูผู้สอนควรสอนทักษะการพูดแก่ผู้เรียนก่อนเพื่อเป็นตัวช่วยการพูดให้ดีขึ้นแก่ผู้เรียนและประสบความสำเร็จในการพูด ผู้สอนอาจดำเนินกิจกรรมการสัมภาษณ์ได้หลายรูปแบบดังต่อไปนี้
1. ให้ตอบคำถาม
ซึ่งครูหรือเพื่อนในชั้นเรียนเป็นผุ้ถาม
2. บอกให้เพื่อนทำตามคำสั่ง
3. ให้นักเรียนถามหรือตอบคำถามของเพื่อนในชั้นเรียน
เกี่ยวกับชั้นเรียนหรือประสบการณ์ต่างๆ นอกชั้น เรียน
4. ให้บอกลักษณะวัตถุ
สิ่งของต่างๆจากภาพ
5. ให้เล่าประสบการณ์ต่างๆ
ของนักเรียน โดยครูอาจให้คำสำคัญต่างๆ
6.
ให้รายงานเรื่องราวต่างๆ ตามที่กำหนดหัวข้อให้
7. จัดสถานการณ์ต่างๆ
ในชั้นเรียน ให้นักเรียนใช้บทสนทนาต่างๆ กันไป เช่น ร้านอาหาร ธนาคาร เป็นต้น
8. ให้เล่นเกมต่างๆ
ทางภาษา
9. ให้โต้วาที อภิปราย
แสดงความคิดเห็นในหัวข้อต่างๆ
10. ให้ฝึกสนทนาทางโทรศัพท์
11. ให้อ่านหนังสือพิมพ์
แล้วรายงานเป็นภาษาอังกฤษ
12. ให้แสดงบทบาทสมมติ
Reading teaching คือ
การอ่านภาษาอังกฤษ
มี 2 ลักษณะ คือ การอ่านออกเสียง (Reading aloud) และ
การอ่านในใจ (Silent Reading ) การอ่านออกเสียงเป็นการอ่านเพื่อฝึกความถูกต้อง (Accuracy)
และความคล่องแคล่ว
( Fluency) ในการออกเสียง
ส่วนการอ่านในใจเป็นการอ่านเพื่อรับรู้และทำความเข้าใจในสิ่งที่อ่านซึ่งเป็นการอ่านอย่างมีจุดมุ่งหมาย
เช่นเดียวกับการฟัง ต่างกันที่ การฟังใช้การรับรู้จากเสียงที่ได้ยิน
ในขณะที่การอ่านจะใช้การรับรู้จากตัวอักษรที่ผ่านสายตา ทักษะการอ่านภาษา
อังกฤษเป็นทักษะที่สามารถฝึกฝนให้ผู้เรียนเกิดความชำนาญและมีความสามารถเพิ่มพูนขึ้นได้
ด้วยเทคนิควิธีการโดยเฉพาะ
ครูผู้สอนจึงควรมีความรู้และเทคนิคในการสอนทักษะการอ่านให้แก่ผู้เรียนเพื่อให้การอ่านแต่ละลักษณะประสบผลสำเร็จ
เทคนิคการสอนทักษะการอ่านภาษาอังกฤษ (Reading Skills)
1. เทคนิควิธีปฎิบัติ
1.1 การอ่านออกเสียง การฝึกให้ผู้เรียนอ่านออกเสียงได้อย่าง ถูกต้อง และคล่องแคล่ว ควรฝึกฝนไปตามลำดับ โดยใช้เทคนิควิธีการ ดังนี้
(1) Basic Steps of Teaching ( BST) มีเทคนิคขั้นตอนการฝึกต่อเนื่องกันไปดังนี้
- ครูอ่านข้อความทั้งหมด 1 ครั้ง / นักเรียนฟัง
- ครูอ่านทีละประโยค / นักเรียนทั้งหมดอ่านตาม
- ครูอ่านทีละประโยค / นักเรียนอ่านตามทีละคน ( อาจข้ามขั้นตอนนี้ได้ ถ้านักเรียนส่วนใหญ่อ่านได้ดีแล้ว)
- นักเรียนอ่านคนละประโยค ให้ต่อเนื่องกันไปจนจบข้อความทั้งหมด
- นักเรียนฝึกอ่านเอง
- สุ่มนักเรียนอ่าน
(2) Reading for Fluency ( Chain Reading) คือ เทคนิคการฝึกให้นักเรียนอ่านประโยคคนละประโยคอย่างต่อเนื่องกันไป เสมือนคนอ่านคนเดียวกัน โดยครูสุ่มเรียกผู้เรียนจากหมายเลขลูกโซ่ เช่น ครูเรียก Chain-number One นักเรียนที่มีหมายเลขลงท้ายด้วย 1,11,21,31,41, 51 จะเป็นผู้อ่านข้อความคนละประโยคต่อเนื่องกันไป หากสะดุดหรือติดขัดที่ผู้เรียนคนใด ถือว่าโซ่ขาด ต้องเริ่มต้นที่คนแรกใหม่ หรือ เปลี่ยน Chain-number ใหม่
(3) Reading and Look up คือ เทคนิคการฝึกให้นักเรียนแต่ละคน อ่านข้อความโดยใช้วิธี อ่านแล้วจำประโยคแล้วเงยหน้าขึ้นพูดประโยคนั้นๆ อย่างรวดเร็ว คล้ายวิธีอ่านแบบนักข่าว
(4) Speed Reading คือ เทคนิคการฝึกให้นักเรียนแต่ละคน อ่านข้อความโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ การอ่านแบบนี้ อาจไม่คำนึงถึงความถูกต้องทุกตัวอักษร แต่ต้องอ่านโดยไม่ข้ามคำ เป็นการฝึกธรรมชาติในการอ่านเพื่อความคล่องแคล่ว( Fluency) และเป็นการหลีกเลี่ยงการอ่านแบบสะกดทีละคำ
(5) Reading for Accuracy คือ การฝึกอ่านที่มุ่งเน้นความถูกต้องชัดเจนในการออกเสียง ทั้ง stress / intonation / cluster / final sounds ให้ตรงตามหลักเกณฑ์ของการออกเสียง ( Pronunciation) โดยอาจนำเทคนิค
Speed Reading มาใช้ในการฝึก และเพิ่มความถูกต้องชัดเจนในการออกเสียงสิ่งที่ต้องการ จะเป็นผลให้ผู้เรียนมีความสามารถในการอ่านได้อย่างถูกต้อง (Accuracy) และ คล่องแคล่ว( Fluency) ควบคู่กันไป
1.2 การอ่านในใจ ขั้นตอนการสอนทักษะการอ่าน มีลักษณะเช่นเดียวกับขั้นตอนการสอนทักษะการฟัง โดยแบ่งเป็น 3 กิจกรรม คือ กิจกรรมนำเข้าสู่การอ่าน ( Pre-Reading) กิจกรรมระหว่างการอ่าน หรือ ขณะที่สอนอ่าน ( While-Reading) กิจกรรมหลังการอ่าน(Post-Reading) แต่ละกิจกรรมอาจใช้เทคนิค ดังนี้
1) กิจกรรมนำเข้าสู่การอ่าน ( Pre-Reading) การที่ผู้เรียนจะอ่านสารได้อย่างเข้าใจ ควรต้องมีข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับสารที่จะได้อ่าน โดยครูผู้สอนอาจใช้กิจกรรมนำให้ผู้เรียนได้มีข้อมูลบางส่วนเพื่อช่วยสร้างความเข้าใจในบริบท ก่อนเริ่มต้นอ่านสารที่กำหนดให้ โดยทั่วไป มี 2 ขั้นตอน คือ
ขั้น Personalization เป็นขั้นสนทนา โต้ตอบ ระหว่างครู กับผู้เรียน หรือ ระหว่างผู้เรียนกับผู้เรียน เพื่อทบทวนความรู้เดิมและเตรียมรับความรู้ใหม่จากการอ่าน
ขั้น Predicting เป็นขั้นที่ให้ผู้เรียนคาดเดาเกี่ยวกับเรื่องที่จะอ่าน โดยอาจใช้รูปภาพ แผนภูมิ หัวเรื่อง ฯลฯ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่จะได้อ่าน แล้วนำสนทนา หรือ อภิปราย หรือ หาคำตอบเกี่ยวกับภาพนั้น ๆ หรือ อาจฝึกกิจกรรมที่เกี่ยวกับคำศัพท์ เช่น
ขีดเส้นใต้ หรือวงกลมล้อมรอบคำศัพท์ในสารที่อ่าน หรือ อ่านคำถามเกี่ยวกับเรื่องที่จะได้อ่าน เพื่อให้ผู้เรียนได้ทราบแนวทางว่าจะได้อ่านสารเกี่ยวกับเรื่องใด เป็นการเตรียมตัวล่วงหน้าเกี่ยวกับข้อมูลประกอบการอ่าน และค้นหาคำตอบที่จะได้จากการอ่านสารนั้นๆ หรือ ทบทวนคำศัพท์จากความรู้เดิมที่มีอยู่ ซึ่งจะปรากฎในสารที่จะได้อ่าน โดยอาจใช้วิธีบอกความหมาย หรือทำแบบฝึกหัดเติมคำ ฯลฯ
2) กิจกรรมระหว่างการอ่าน หรือ กิจกรรมขณะที่สอนอ่าน ( While-Reading) เป็นกิจกรรมที่ให้ผู้เรียนได้ฝึกปฏิบัติในขณะที่อ่านสารนั้น กิจกรรมนี้มิใช่การทดสอบการอ่าน แต่เป็นการ “ฝึกทักษะการอ่านเพื่อความเข้าใจ” กิจกรรมระหว่างการอ่านนี้ ควรหลีกเลี่ยงการจัดกิจกรรมที่มุ่งเน้นให้ผู้เรียนได้ปฏิบัติทักษะอื่นๆ เช่น การฟัง หรือ การเขียน อาจจัดกิจกรรมให้พูดโต้ตอบได้บ้างเล็กน้อย เนื่องจากจะเป็นการเบี่ยงเบนทักษะที่ต้องการฝึกไปสู่ทักษะอื่นโดยมิได้เจตนา กิจกรรมที่จัดให้ในขณะฝึกอ่าน ควรเป็นประเภทต่อไปนี้
Matching คือ อ่านแล้วจับคู่คำศัพท์ กับ คำจำกัดความ หรือ จับคู่ประโยค เนื้อเรื่องกับภาพ แผนภูมิ
Ordering คือ อ่านแล้วเรียงภาพ แผนภูมิ ตามเนื้อเรื่องที่อ่าน หรือ เรียงประโยค (Sentences) ตามลำดับเรื่อง หรือเรียงเนื้อหาแต่ละตอน ( Paragraph) ตามลำดับของเนื้อเรื่อง
Completing คือ อ่านแล้วเติมคำ สำนวน ประโยค ข้อความ ลงในภาพ แผนภูมิ ตาราง ฯลฯ ตามเรื่องที่อ่าน
Correcting คือ อ่านแล้วแก้ไขคำ สำนวน ประโยค ข้อความ ให้ถูกต้องตามเนื้อเรื่องที่ได้อ่าน
Deciding คือ อ่านแล้วเลือกคำตอบที่ถูกต้อง ( Multiple Choice) หรือ เลือกประโยคถูกผิด ( True/False) หรือ เลือกว่ามีประโยคนั้นๆ ในเนื้อเรื่องหรือไม่ หรือ เลือกว่าประโยคนั้นเป็นข้อเท็จจริง ( Fact) หรือ เป็นความคิดเห็น ( Opinion)
Supplying / Identifying คือ อ่านแล้วหาประโยคหัวข้อเรื่อง ( Topic Sentence) หรือ สรุปใจความสำคัญ( Conclusion) หรือ จับใจความสำคัญ ( Main Idea) หรือตั้งชื่อเรื่อง (Title) หรือ ย่อเรื่อง (Summary) หรือ หาข้อมูลรายละเอียดจากเรื่อง ( Specific Information)
3) กิจกรรมหลังการอ่าน (Post-Reading) เป็นกิจกรรมที่มุ่งให้ผู้เรียนได้ฝึกการใช้ภาษาในลักษณะทักษะสัมพันธ์เพิ่มขึ้นจากการอ่าน ทั้งการฟัง การพูดและการเขียน ภายหลังที่ได้ฝึกปฏิบัติกิจกรรมระหว่างการอ่านแล้ว โดยอาจฝึกการแข่งขันเกี่ยวกับคำศัพท์ สำนวน ไวยากรณ์ จากเรื่องที่ได้อ่าน เป็นการตรวจสอบทบทวนความรู้ ความถูกต้องของคำศัพท์ สำนวน โครงสร้างไวยากรณ์ หรือฝึกทักษะการฟังการพูดโดยให้ผู้เรียนร่วมกันตั้งคำถามเกี่ยวกับเนื้อเรื่องแล้วช่วยกันหาคำตอบ สำหรับผู้เรียนระดับสูง อาจให้พูดอภิปรายเกี่ยวกับอารมณ์หรือเจตคติของผู้เขียนเรื่องนั้น หรือฝึกทักษะการเขียนแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องที่ได้อ่าน เป็นต้น
การอ่านเพิ่มอีกสักเทคนิคหนึ่งเทคนิคที่เราจะคุยกันในตอนนี้เรียกว่า Scanning
Scanning เป็นทักษะการอ่านเร็วที่มีลักษณะคล้ายกับ Skimming ที่ครูแนะนำให้รู้จักกันไปแล้ว คือเป็นการกวาดตาคร่าวๆ อย่างเร็วๆ ไปบนสิ่งที่เราจะอ่านเหมือนกัน ต่างกันก็ตรง Scanning เป็นการกวาดตาอย่างรวดเร็วเพื่อหาเป้าหมายหรือข้อมูลเฉพาะอย่าง เรียกว่าเราต้องมีจุดประสงค์อยู่ในใจอย่างแน่วแน่ว่าเราต้องการรู้หรืออ่านเพื่อค้นหาอะไร
โดยปกติเราใช้เทคนิคการอ่านแบบ Scanning กับชีวิตประจำวันอยู่บ่อยๆ เช่น การดูประกาศผลสอบ ครูว่าคงไม่มีใครอ่านตั้งแต่ชื่อแรกที่ประกาศ แล้วก็อ่านไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอชื่อของเราหรอกนะ มีไหมที่ใครจะเริ่มต้นอ่านตั้งแต่หมายเลขหนึ่ง นางสาวบุญทิ้ง บุญชิงชัง หมายเลขสอง นายส้มหล่น สุดหม่นหมอง....ไม่มี แต่เราจะใช้เทคนิคการ Scanning คือกวาดตาคร่าวๆ โดยมีเป้าหมายคือชื่อของเราเองอยู่ในใจ แล้วเราก็ Scan หาแต่ชื่อของตัวเองโดยไม่สนใจชื่ออื่นๆที่เราไม่ได้ตั้งใจจะหา
หรือการอ่านเพื่อหาความหมายของคำศัพท์ที่ต้องการจากพจนานุกรม เราใช้เทคนิคการ Scan เหมือนกัน คงไม่มีใครเปิดอ่านตั้งแต่คำแรกในหน้าแรกหรอกจริงมั้ย เรามีเป้าหมายว่าเราต้องการหาคำศัพท์คำไหนเราก็ Scan หาคำนั้นเลย นอกจากนี้เรายังใช้เทคนิค Scanning กับการอ่านต่างในชีวิตประจำวันของเราอีก เช่นการค้นหาหัวข้อที่เราต้องการอ่านในหน้าสารบัญ การอ่านเพื่อหาข้อมูลที่ต้องการจากตาราง แผนภูมิ หรือกราฟ
1. เทคนิควิธีปฎิบัติ
1.1 การอ่านออกเสียง การฝึกให้ผู้เรียนอ่านออกเสียงได้อย่าง ถูกต้อง และคล่องแคล่ว ควรฝึกฝนไปตามลำดับ โดยใช้เทคนิควิธีการ ดังนี้
(1) Basic Steps of Teaching ( BST) มีเทคนิคขั้นตอนการฝึกต่อเนื่องกันไปดังนี้
- ครูอ่านข้อความทั้งหมด 1 ครั้ง / นักเรียนฟัง
- ครูอ่านทีละประโยค / นักเรียนทั้งหมดอ่านตาม
- ครูอ่านทีละประโยค / นักเรียนอ่านตามทีละคน ( อาจข้ามขั้นตอนนี้ได้ ถ้านักเรียนส่วนใหญ่อ่านได้ดีแล้ว)
- นักเรียนอ่านคนละประโยค ให้ต่อเนื่องกันไปจนจบข้อความทั้งหมด
- นักเรียนฝึกอ่านเอง
- สุ่มนักเรียนอ่าน
(2) Reading for Fluency ( Chain Reading) คือ เทคนิคการฝึกให้นักเรียนอ่านประโยคคนละประโยคอย่างต่อเนื่องกันไป เสมือนคนอ่านคนเดียวกัน โดยครูสุ่มเรียกผู้เรียนจากหมายเลขลูกโซ่ เช่น ครูเรียก Chain-number One นักเรียนที่มีหมายเลขลงท้ายด้วย 1,11,21,31,41, 51 จะเป็นผู้อ่านข้อความคนละประโยคต่อเนื่องกันไป หากสะดุดหรือติดขัดที่ผู้เรียนคนใด ถือว่าโซ่ขาด ต้องเริ่มต้นที่คนแรกใหม่ หรือ เปลี่ยน Chain-number ใหม่
(3) Reading and Look up คือ เทคนิคการฝึกให้นักเรียนแต่ละคน อ่านข้อความโดยใช้วิธี อ่านแล้วจำประโยคแล้วเงยหน้าขึ้นพูดประโยคนั้นๆ อย่างรวดเร็ว คล้ายวิธีอ่านแบบนักข่าว
(4) Speed Reading คือ เทคนิคการฝึกให้นักเรียนแต่ละคน อ่านข้อความโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ การอ่านแบบนี้ อาจไม่คำนึงถึงความถูกต้องทุกตัวอักษร แต่ต้องอ่านโดยไม่ข้ามคำ เป็นการฝึกธรรมชาติในการอ่านเพื่อความคล่องแคล่ว( Fluency) และเป็นการหลีกเลี่ยงการอ่านแบบสะกดทีละคำ
(5) Reading for Accuracy คือ การฝึกอ่านที่มุ่งเน้นความถูกต้องชัดเจนในการออกเสียง ทั้ง stress / intonation / cluster / final sounds ให้ตรงตามหลักเกณฑ์ของการออกเสียง ( Pronunciation) โดยอาจนำเทคนิค
Speed Reading มาใช้ในการฝึก และเพิ่มความถูกต้องชัดเจนในการออกเสียงสิ่งที่ต้องการ จะเป็นผลให้ผู้เรียนมีความสามารถในการอ่านได้อย่างถูกต้อง (Accuracy) และ คล่องแคล่ว( Fluency) ควบคู่กันไป
1.2 การอ่านในใจ ขั้นตอนการสอนทักษะการอ่าน มีลักษณะเช่นเดียวกับขั้นตอนการสอนทักษะการฟัง โดยแบ่งเป็น 3 กิจกรรม คือ กิจกรรมนำเข้าสู่การอ่าน ( Pre-Reading) กิจกรรมระหว่างการอ่าน หรือ ขณะที่สอนอ่าน ( While-Reading) กิจกรรมหลังการอ่าน(Post-Reading) แต่ละกิจกรรมอาจใช้เทคนิค ดังนี้
1) กิจกรรมนำเข้าสู่การอ่าน ( Pre-Reading) การที่ผู้เรียนจะอ่านสารได้อย่างเข้าใจ ควรต้องมีข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับสารที่จะได้อ่าน โดยครูผู้สอนอาจใช้กิจกรรมนำให้ผู้เรียนได้มีข้อมูลบางส่วนเพื่อช่วยสร้างความเข้าใจในบริบท ก่อนเริ่มต้นอ่านสารที่กำหนดให้ โดยทั่วไป มี 2 ขั้นตอน คือ
ขั้น Personalization เป็นขั้นสนทนา โต้ตอบ ระหว่างครู กับผู้เรียน หรือ ระหว่างผู้เรียนกับผู้เรียน เพื่อทบทวนความรู้เดิมและเตรียมรับความรู้ใหม่จากการอ่าน
ขั้น Predicting เป็นขั้นที่ให้ผู้เรียนคาดเดาเกี่ยวกับเรื่องที่จะอ่าน โดยอาจใช้รูปภาพ แผนภูมิ หัวเรื่อง ฯลฯ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่จะได้อ่าน แล้วนำสนทนา หรือ อภิปราย หรือ หาคำตอบเกี่ยวกับภาพนั้น ๆ หรือ อาจฝึกกิจกรรมที่เกี่ยวกับคำศัพท์ เช่น
ขีดเส้นใต้ หรือวงกลมล้อมรอบคำศัพท์ในสารที่อ่าน หรือ อ่านคำถามเกี่ยวกับเรื่องที่จะได้อ่าน เพื่อให้ผู้เรียนได้ทราบแนวทางว่าจะได้อ่านสารเกี่ยวกับเรื่องใด เป็นการเตรียมตัวล่วงหน้าเกี่ยวกับข้อมูลประกอบการอ่าน และค้นหาคำตอบที่จะได้จากการอ่านสารนั้นๆ หรือ ทบทวนคำศัพท์จากความรู้เดิมที่มีอยู่ ซึ่งจะปรากฎในสารที่จะได้อ่าน โดยอาจใช้วิธีบอกความหมาย หรือทำแบบฝึกหัดเติมคำ ฯลฯ
2) กิจกรรมระหว่างการอ่าน หรือ กิจกรรมขณะที่สอนอ่าน ( While-Reading) เป็นกิจกรรมที่ให้ผู้เรียนได้ฝึกปฏิบัติในขณะที่อ่านสารนั้น กิจกรรมนี้มิใช่การทดสอบการอ่าน แต่เป็นการ “ฝึกทักษะการอ่านเพื่อความเข้าใจ” กิจกรรมระหว่างการอ่านนี้ ควรหลีกเลี่ยงการจัดกิจกรรมที่มุ่งเน้นให้ผู้เรียนได้ปฏิบัติทักษะอื่นๆ เช่น การฟัง หรือ การเขียน อาจจัดกิจกรรมให้พูดโต้ตอบได้บ้างเล็กน้อย เนื่องจากจะเป็นการเบี่ยงเบนทักษะที่ต้องการฝึกไปสู่ทักษะอื่นโดยมิได้เจตนา กิจกรรมที่จัดให้ในขณะฝึกอ่าน ควรเป็นประเภทต่อไปนี้
Matching คือ อ่านแล้วจับคู่คำศัพท์ กับ คำจำกัดความ หรือ จับคู่ประโยค เนื้อเรื่องกับภาพ แผนภูมิ
Ordering คือ อ่านแล้วเรียงภาพ แผนภูมิ ตามเนื้อเรื่องที่อ่าน หรือ เรียงประโยค (Sentences) ตามลำดับเรื่อง หรือเรียงเนื้อหาแต่ละตอน ( Paragraph) ตามลำดับของเนื้อเรื่อง
Completing คือ อ่านแล้วเติมคำ สำนวน ประโยค ข้อความ ลงในภาพ แผนภูมิ ตาราง ฯลฯ ตามเรื่องที่อ่าน
Correcting คือ อ่านแล้วแก้ไขคำ สำนวน ประโยค ข้อความ ให้ถูกต้องตามเนื้อเรื่องที่ได้อ่าน
Deciding คือ อ่านแล้วเลือกคำตอบที่ถูกต้อง ( Multiple Choice) หรือ เลือกประโยคถูกผิด ( True/False) หรือ เลือกว่ามีประโยคนั้นๆ ในเนื้อเรื่องหรือไม่ หรือ เลือกว่าประโยคนั้นเป็นข้อเท็จจริง ( Fact) หรือ เป็นความคิดเห็น ( Opinion)
Supplying / Identifying คือ อ่านแล้วหาประโยคหัวข้อเรื่อง ( Topic Sentence) หรือ สรุปใจความสำคัญ( Conclusion) หรือ จับใจความสำคัญ ( Main Idea) หรือตั้งชื่อเรื่อง (Title) หรือ ย่อเรื่อง (Summary) หรือ หาข้อมูลรายละเอียดจากเรื่อง ( Specific Information)
3) กิจกรรมหลังการอ่าน (Post-Reading) เป็นกิจกรรมที่มุ่งให้ผู้เรียนได้ฝึกการใช้ภาษาในลักษณะทักษะสัมพันธ์เพิ่มขึ้นจากการอ่าน ทั้งการฟัง การพูดและการเขียน ภายหลังที่ได้ฝึกปฏิบัติกิจกรรมระหว่างการอ่านแล้ว โดยอาจฝึกการแข่งขันเกี่ยวกับคำศัพท์ สำนวน ไวยากรณ์ จากเรื่องที่ได้อ่าน เป็นการตรวจสอบทบทวนความรู้ ความถูกต้องของคำศัพท์ สำนวน โครงสร้างไวยากรณ์ หรือฝึกทักษะการฟังการพูดโดยให้ผู้เรียนร่วมกันตั้งคำถามเกี่ยวกับเนื้อเรื่องแล้วช่วยกันหาคำตอบ สำหรับผู้เรียนระดับสูง อาจให้พูดอภิปรายเกี่ยวกับอารมณ์หรือเจตคติของผู้เขียนเรื่องนั้น หรือฝึกทักษะการเขียนแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องที่ได้อ่าน เป็นต้น
การอ่านเพิ่มอีกสักเทคนิคหนึ่งเทคนิคที่เราจะคุยกันในตอนนี้เรียกว่า Scanning
Scanning เป็นทักษะการอ่านเร็วที่มีลักษณะคล้ายกับ Skimming ที่ครูแนะนำให้รู้จักกันไปแล้ว คือเป็นการกวาดตาคร่าวๆ อย่างเร็วๆ ไปบนสิ่งที่เราจะอ่านเหมือนกัน ต่างกันก็ตรง Scanning เป็นการกวาดตาอย่างรวดเร็วเพื่อหาเป้าหมายหรือข้อมูลเฉพาะอย่าง เรียกว่าเราต้องมีจุดประสงค์อยู่ในใจอย่างแน่วแน่ว่าเราต้องการรู้หรืออ่านเพื่อค้นหาอะไร
โดยปกติเราใช้เทคนิคการอ่านแบบ Scanning กับชีวิตประจำวันอยู่บ่อยๆ เช่น การดูประกาศผลสอบ ครูว่าคงไม่มีใครอ่านตั้งแต่ชื่อแรกที่ประกาศ แล้วก็อ่านไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอชื่อของเราหรอกนะ มีไหมที่ใครจะเริ่มต้นอ่านตั้งแต่หมายเลขหนึ่ง นางสาวบุญทิ้ง บุญชิงชัง หมายเลขสอง นายส้มหล่น สุดหม่นหมอง....ไม่มี แต่เราจะใช้เทคนิคการ Scanning คือกวาดตาคร่าวๆ โดยมีเป้าหมายคือชื่อของเราเองอยู่ในใจ แล้วเราก็ Scan หาแต่ชื่อของตัวเองโดยไม่สนใจชื่ออื่นๆที่เราไม่ได้ตั้งใจจะหา
หรือการอ่านเพื่อหาความหมายของคำศัพท์ที่ต้องการจากพจนานุกรม เราใช้เทคนิคการ Scan เหมือนกัน คงไม่มีใครเปิดอ่านตั้งแต่คำแรกในหน้าแรกหรอกจริงมั้ย เรามีเป้าหมายว่าเราต้องการหาคำศัพท์คำไหนเราก็ Scan หาคำนั้นเลย นอกจากนี้เรายังใช้เทคนิค Scanning กับการอ่านต่างในชีวิตประจำวันของเราอีก เช่นการค้นหาหัวข้อที่เราต้องการอ่านในหน้าสารบัญ การอ่านเพื่อหาข้อมูลที่ต้องการจากตาราง แผนภูมิ หรือกราฟ
Writing Teaching คือ การเขียน คือ
การสื่อสารให้ผู้อื่นได้รับรู้ด้วยข้อความเป็นลายลักษณ์อักษร
มีจุดมุ่งหมายเพื่อถ่ายทอดความคิดของผู้ส่งสารคือผู้เขียนไปสู่ผู้รับสารคือผู้อ่าน
มากกว่าการมุ่งเน้นในเรื่องของการใช้คำและหลักไวยากรณ์ หรือ
อาจกล่าวอีกนัยหนึ่งว่า การเขียนเป็นการสื่อสารที่มุ่งเน้นความคล่องแคล่ว( Fluency)
ในการสื่อความหมาย
มากกว่าความถูกต้องของการใช้ภาษา ( Accuracy) อย่างไรก็ตาม
กระบวนการสอนทักษะการเขียน ยังจำเป็นต้องเริ่มต้นจากการสร้างระบบในการเขียน
จากความถูกต้องแบบควบคุมได้ (Controlled Writing) ไปสู่การเขียนแบบควบคุมน้อยลง
(Less Controlled Writing) อันจะนำไปสู่การเขียนแบบอิสระ ( Free
Writing) ได้ในที่สุด
การฝึกทักษะการเขียนสำหรับผู้เรียนระดับต้น
สิ่งที่ผู้สอนต้องคำนึงถึงให้มากที่สุด คือ ต้องให้ผู้เรียนมีข้อมูลเกี่ยวกับ
คำศัพท์ ( Vocabulary) กระสวนไวยากรณ์ ( Grammar Pattern) และเนื้อหา ( Content)
อย่างเพียงพอที่จะเป็นแนวทางให้ผู้เรียนสามารถคิดและเขียนได้
ซึ่งการสอนทักษะการเขียนในระดับนี้ อาจมิใช่การสอนเขียนเพื่อสื่อสารเต็มรูปแบบ
แต่จะเป็นการฝึกทักษะการเขียนอย่างเป็นระบบที่ถูกต้อง
อันเป็นรากฐานสำคัญในการเขียนเพื่อการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพในระดับสูงได้ต่อไป
ครูผู้สอนควรมีความรู้และความสามารถในการจัดการเรียนรู้เพื่อฝึกทักษะการเขียนให้แก่ผู้เรียนได้อย่างไร
ผู้เรียนจึงจะมีทักษะการเขียนภาษาอังกฤษที่มีประสิทธิภาพสูงสุด
เทคนิคการสอนทักษะการเขียนภาษาอังกฤษ ( Writing Skill)
1. เทคนิควิธีปฎิบัติ
การฝึกทักษะการเขียน มี 3 แนวทาง คือ
1.1 การเขียนแบบควบคุม (Controlled Writing) เป็นแบบฝึกการเขียนที่มุ่งเน้นในเรื่องความถูกต้องของรูปแบบ เช่น การเปลี่ยนรูปทางไวยากรณ์ คำศัพท์ในประโยค โดยครูจะเป็นผู้กำหนดส่วนที่เปลี่ยนแปลงให้ผู้เรียน ผู้เรียนจะถูกจำกัดในด้านความคิดอิสระ สร้างสรรค์ ข้อดีของการเขียนแบบควบคุมนี้ คือ การป้องกันมิให้ผู้เรียนเขียนผิดตั้งแต่เริ่มต้น กิจกรรมที่นำมาใช้ในการฝึกเขียน เช่น
Copying , เป็นการฝึกเขียนโดยการคัดลอกคำ ประโยค หรือ ข้อความที่กำหนดให้ ในขณะที่เขียนคัดลอก ผู้เรียนจะเกิดการเรียนรู้การสะกดคำ การประกอบคำเข้าเป็นรูปประโยค และอาจเป็นการฝึกอ่านในใจไปพร้อมกัน
Gap Filing เป็นการฝึกเขียนโดยเลือกคำที่กำหนดให้ มาเขียนเติมลงในช่องว่างของประโยค ผู้เรียนจะได้ฝึกการใช้คำชนิดต่างๆ (Part of Speech) ทั้งด้านความหมาย และด้านไวยากรณ์
Re-ordering Words, เป็นการฝึกเขียนโดยเรียบเรียงคำที่กำหนดให้ เป็นประโยค ผู้เรียนได้ฝึกการใช้คำในประโยคอย่างถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ และเรียนรู้ความหมายของประโยคไปพร้อมกัน
Changing forms of Certain words เป็นการฝึกเขียนโดยเปลี่ยนแปลงคำที่กำหนดให้ในประโยค ให้เป็นรูปพจน์ หรือรูปกาล ต่างๆ หรือ รูปประโยคคำถาม ประโยคปฏิเสธ ฯลฯ ผู้เรียนได้ฝึกการเปลี่ยนรูปแบบของคำได้อย่างสอดคล้องกับชนิดและหน้าที่ของคำในประโยค
Substitution Tables เป็นการฝึกเขียนโดยเลือกคำที่กำหนดให้ในตาราง มาเขียนเป็นประโยคตามโครงสร้างที่กำหนด ผู้เรียนได้ฝึกการเลือกใช้คำที่หลากหลายในโครงสร้างประโยคเดียวกัน และได้ฝึกทำความเข้าใจในความหมายของคำ หรือประโยคด้วย
1.2 การเขียนแบบกึ่งควบคุม (Less – Controlled Writing) เป็นแบบฝึกเขียนที่มีการควบคุมน้อยลง และผู้เรียนมีอิสระในการเขียนมากขึ้น การฝึกการเขียนในลักษณะนี้ ครูจะกำหนดเค้าโครงหรือรูปแบบ แล้วให้ผู้เรียนเขียนต่อเติมส่วนที่ขาดหายไปให้สมบูรณ์ วิธีการนี้ ช่วยให้ผู้เรียนพัฒนาทักษะความสามารถในการเขียนได้มากขึ้น อันจะนำไปสู่การเขียนอย่างอิสระได้ในโอกาสต่อไป กิจกรรมฝึกการเขียนแบบกึ่งอิสระ เช่น
Sentence Combining เป็นการฝึกเขียนโดยเชื่อมประโยค 2 ประโยคเข้าด้วยกัน ด้วยคำขยาย หรือ คำเชื่อมประโยค ผู้เรียนได้ฝึกการเขียนเรียบเรียงประโยคโดยใช้คำขยาย หรือคำเชื่อมประโยค ในตำแหน่งที่ถูกต้อง
Describing People เป็นการฝึกการเขียนบรรยาย คน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ โดยใช้คำคุณศัพท์แสดงคุณลักษณะของสิ่งที่กำหนดให้ ผู้เรียนได้ฝึกการใช้คำคุณศัพท์ขยายคำนามได้อย่างสอดคล้อง และตรงตามตำแหน่งที่ควรจะเป็น
Questions and Answers Composition เป็นการฝึกการเขียนเรื่องราว ภายหลังจากการฝึกถามตอบปากเปล่าแล้ว โดยอาจให้จับคู่แล้วสลับกันถามตอบปากเปล่าเกี่ยวกับเรื่องราวที่กำหนดให้ แต่ละคนจดบันทึกคำตอบของตนเองไว้ หลังจากนั้น จึงให้เขียนเรียบเรียงเป็นเรื่องราว 1 ย่อหน้า ผู้เรียนได้ฝึกการเขียนเรื่องราวต่อเนื่องกัน โดยมีคำถามเป็นสื่อนำความคิด หรือเป็นสื่อในการค้นหาคำตอบ ผู้เรียนจะได้มีข้อมูลเป็นรายข้อที่สามารถนำมาเรียบเรียงต่อเนื่องกันไปได้อย่างน้อย 1 เรื่อง
Parallel Writing เป็นการฝึกการเขียนเรื่องราวเทียบเคียงกับเรื่องที่อ่าน โดยเขียนจากข้อมูล หรือ ประเด็นสำคัญที่กำหนดให้ ซึ่งมีลักษณะเทียบเคียงกับความหมายและโครงสร้างประโยค ของเรื่องที่อ่าน เมื่อผู้เรียนได้อ่านเรื่องและศึกษารูปแบบการเขียนเรียบเรียงเรื่องนั้นแล้ว ผู้เรียนสามารถนำข้อมูลหรือประเด็นที่กำหนดให้มาเขียนเลียนแบบ หรือ เทียบเคียงกับเรื่องที่อ่านได้
Dictation เป็นการฝึกเขียนตามคำบอก ซึ่งเป็นกิจกรรมที่วัดความรู้ ความสามารถของผู้เรียนในหลายๆด้าน เช่น การสะกดคำ ความเข้าใจด้านโครงสร้างประโยค ไวยากรณ์ รวมถึงความหมายของคำ ประโยค หรือ ข้อความที่เขียน
1.3 การเขียนแบบอิสระ ( Free Writing) เป็นแบบฝึกเขียนที่ไม่มีการควบคุมแต่อย่างใด ผู้เรียนมีอิสระเสรีในการเขียน เปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้แสดงความคิด จินตนาการอย่างกว้างขวาง การเขียนในลักษณะนี้ ครูจะกำหนดเพียงหัวข้อเรื่อง หรือ สถานการณ์ แล้วให้ผู้เรียนเขียนเรื่องราวตามความคิดของตนเอง วิธีการนี้ ช่วยให้ผู้เรียนพัฒนาทักษะความสามารถในการเขียนได้เต็มที่ ข้อจำกัดของการเขียนลักษณะนี้ คือ ผู้เรียนมีข้อมูลที่เป็นคลังคำ โครงสร้างประโยค กระสวนไวยากรณ์เป็นองค์ความรู้อยู่ค่อนข้างน้อย ส่งผลให้การเขียนอย่างอิสระนี้ ไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควร
การฝึกทักษะการเขียน มี 3 แนวทาง คือ
1.1 การเขียนแบบควบคุม (Controlled Writing) เป็นแบบฝึกการเขียนที่มุ่งเน้นในเรื่องความถูกต้องของรูปแบบ เช่น การเปลี่ยนรูปทางไวยากรณ์ คำศัพท์ในประโยค โดยครูจะเป็นผู้กำหนดส่วนที่เปลี่ยนแปลงให้ผู้เรียน ผู้เรียนจะถูกจำกัดในด้านความคิดอิสระ สร้างสรรค์ ข้อดีของการเขียนแบบควบคุมนี้ คือ การป้องกันมิให้ผู้เรียนเขียนผิดตั้งแต่เริ่มต้น กิจกรรมที่นำมาใช้ในการฝึกเขียน เช่น
Copying , เป็นการฝึกเขียนโดยการคัดลอกคำ ประโยค หรือ ข้อความที่กำหนดให้ ในขณะที่เขียนคัดลอก ผู้เรียนจะเกิดการเรียนรู้การสะกดคำ การประกอบคำเข้าเป็นรูปประโยค และอาจเป็นการฝึกอ่านในใจไปพร้อมกัน
Gap Filing เป็นการฝึกเขียนโดยเลือกคำที่กำหนดให้ มาเขียนเติมลงในช่องว่างของประโยค ผู้เรียนจะได้ฝึกการใช้คำชนิดต่างๆ (Part of Speech) ทั้งด้านความหมาย และด้านไวยากรณ์
Re-ordering Words, เป็นการฝึกเขียนโดยเรียบเรียงคำที่กำหนดให้ เป็นประโยค ผู้เรียนได้ฝึกการใช้คำในประโยคอย่างถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ และเรียนรู้ความหมายของประโยคไปพร้อมกัน
Changing forms of Certain words เป็นการฝึกเขียนโดยเปลี่ยนแปลงคำที่กำหนดให้ในประโยค ให้เป็นรูปพจน์ หรือรูปกาล ต่างๆ หรือ รูปประโยคคำถาม ประโยคปฏิเสธ ฯลฯ ผู้เรียนได้ฝึกการเปลี่ยนรูปแบบของคำได้อย่างสอดคล้องกับชนิดและหน้าที่ของคำในประโยค
Substitution Tables เป็นการฝึกเขียนโดยเลือกคำที่กำหนดให้ในตาราง มาเขียนเป็นประโยคตามโครงสร้างที่กำหนด ผู้เรียนได้ฝึกการเลือกใช้คำที่หลากหลายในโครงสร้างประโยคเดียวกัน และได้ฝึกทำความเข้าใจในความหมายของคำ หรือประโยคด้วย
1.2 การเขียนแบบกึ่งควบคุม (Less – Controlled Writing) เป็นแบบฝึกเขียนที่มีการควบคุมน้อยลง และผู้เรียนมีอิสระในการเขียนมากขึ้น การฝึกการเขียนในลักษณะนี้ ครูจะกำหนดเค้าโครงหรือรูปแบบ แล้วให้ผู้เรียนเขียนต่อเติมส่วนที่ขาดหายไปให้สมบูรณ์ วิธีการนี้ ช่วยให้ผู้เรียนพัฒนาทักษะความสามารถในการเขียนได้มากขึ้น อันจะนำไปสู่การเขียนอย่างอิสระได้ในโอกาสต่อไป กิจกรรมฝึกการเขียนแบบกึ่งอิสระ เช่น
Sentence Combining เป็นการฝึกเขียนโดยเชื่อมประโยค 2 ประโยคเข้าด้วยกัน ด้วยคำขยาย หรือ คำเชื่อมประโยค ผู้เรียนได้ฝึกการเขียนเรียบเรียงประโยคโดยใช้คำขยาย หรือคำเชื่อมประโยค ในตำแหน่งที่ถูกต้อง
Describing People เป็นการฝึกการเขียนบรรยาย คน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ โดยใช้คำคุณศัพท์แสดงคุณลักษณะของสิ่งที่กำหนดให้ ผู้เรียนได้ฝึกการใช้คำคุณศัพท์ขยายคำนามได้อย่างสอดคล้อง และตรงตามตำแหน่งที่ควรจะเป็น
Questions and Answers Composition เป็นการฝึกการเขียนเรื่องราว ภายหลังจากการฝึกถามตอบปากเปล่าแล้ว โดยอาจให้จับคู่แล้วสลับกันถามตอบปากเปล่าเกี่ยวกับเรื่องราวที่กำหนดให้ แต่ละคนจดบันทึกคำตอบของตนเองไว้ หลังจากนั้น จึงให้เขียนเรียบเรียงเป็นเรื่องราว 1 ย่อหน้า ผู้เรียนได้ฝึกการเขียนเรื่องราวต่อเนื่องกัน โดยมีคำถามเป็นสื่อนำความคิด หรือเป็นสื่อในการค้นหาคำตอบ ผู้เรียนจะได้มีข้อมูลเป็นรายข้อที่สามารถนำมาเรียบเรียงต่อเนื่องกันไปได้อย่างน้อย 1 เรื่อง
Parallel Writing เป็นการฝึกการเขียนเรื่องราวเทียบเคียงกับเรื่องที่อ่าน โดยเขียนจากข้อมูล หรือ ประเด็นสำคัญที่กำหนดให้ ซึ่งมีลักษณะเทียบเคียงกับความหมายและโครงสร้างประโยค ของเรื่องที่อ่าน เมื่อผู้เรียนได้อ่านเรื่องและศึกษารูปแบบการเขียนเรียบเรียงเรื่องนั้นแล้ว ผู้เรียนสามารถนำข้อมูลหรือประเด็นที่กำหนดให้มาเขียนเลียนแบบ หรือ เทียบเคียงกับเรื่องที่อ่านได้
Dictation เป็นการฝึกเขียนตามคำบอก ซึ่งเป็นกิจกรรมที่วัดความรู้ ความสามารถของผู้เรียนในหลายๆด้าน เช่น การสะกดคำ ความเข้าใจด้านโครงสร้างประโยค ไวยากรณ์ รวมถึงความหมายของคำ ประโยค หรือ ข้อความที่เขียน
1.3 การเขียนแบบอิสระ ( Free Writing) เป็นแบบฝึกเขียนที่ไม่มีการควบคุมแต่อย่างใด ผู้เรียนมีอิสระเสรีในการเขียน เปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้แสดงความคิด จินตนาการอย่างกว้างขวาง การเขียนในลักษณะนี้ ครูจะกำหนดเพียงหัวข้อเรื่อง หรือ สถานการณ์ แล้วให้ผู้เรียนเขียนเรื่องราวตามความคิดของตนเอง วิธีการนี้ ช่วยให้ผู้เรียนพัฒนาทักษะความสามารถในการเขียนได้เต็มที่ ข้อจำกัดของการเขียนลักษณะนี้ คือ ผู้เรียนมีข้อมูลที่เป็นคลังคำ โครงสร้างประโยค กระสวนไวยากรณ์เป็นองค์ความรู้อยู่ค่อนข้างน้อย ส่งผลให้การเขียนอย่างอิสระนี้ ไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควร
สัปดาห์นี้ได้ฟังหัวข้อที่เพื่อนๆนำเสนอด้วยกัน 6 หัวข้อ บางหัวข้อมีถูกบ้างผิดบ้างเนื้อไม่สมบูรณ์บ้าง เหมื่อนที่อาจารย์บอกในห้องว่าเนื้อหาที่เพื่อนนำเสนอนั้นเราควรที่จะศึกษาเพิ่มเติม และฉันก็ได้ศึกษาเพิ่มเติมทำให้ฉันเกิดองค์ความรู้ใหม่ๆ และมีความเข้าใจในเนื้อหาเพิ่มขึ้น
วันอาทิตย์ที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2556
Writing Skill
Week 2
สัปดาห์นี้ข้าพเจ้าฝึกทักษะการเขียนจาก การสนทนาบนเฟสบุคกับกับเพื่อนชาวต่างชาติผ่านเฟสบุค
การสนทนาครั้งนี้เป็นการสนทนากับ อัสฟัร เขาอายุ 20 ปี ตอนนี้เขากำเรียนอยู่ที่ ประเทศแอฟริกาใต้
เนื่องจากคอนที่สนทนากับอัสฟัรนั้น เราคุยกันน้อยเนื่องจากเขามีคาบเรียนและเราบอกว่าเดี่ยวเราจะสนทนากันไหม่ในโอกาสหน้า
Reading Skill
Week 2
ในสัปดาห์นี้ ข้าพเจ้าฝึกทักษะการฟังจาก การอ่ายบทความจาก
Web student-weekly.com
Week 2
ในสัปดาห์นี้ ข้าพเจ้าฝึกทักษะการฟังจาก การอ่ายบทความจาก
Web student-weekly.com
In June each year, Wai Khru is commemorated across the country so that students can pay respects to their hard-working, tireless teachers.
Read the following story to learn more about this important annual occasion.
Some people may think that Teacher’s Day and Wai Khru Day are basically the same. However, while Teacher’s Day is celebrated in order to acknowledge the importance of education and teaching careers, Wai Khru Day is a special event held each year at Thai educational institutes where students can pay homage to their teachers by offering them decorative gifts and a formal wai — a traditional Thai way of giving respect.
TIME FOR TEACHERS
Wai refers to giving respect, while khru means teachers. On Wai Khru Day, students pay respect to their teachers by giving them trays decorated with joss sticks, candles and the four traditional offerings of kao tok (popped rice), dok makua (pea eggplant flowers), dok kem (Ixora flowers) and yah praek (Burmuda grass).
SYMBOLIC OFFERINGS
Each of the four traditional offerings has a different meaning. Popped rice represents discipline, while pea eggplant flowers represent modesty. Ixora flowers and Burmuda grass symbolise intelligence and perseverance, respectively.
ในเดือนมิถุนายนของทุกๆปี จะมีวันไหว้ครูเพื่อให้นักเรียนเคารพและตระหนักถึงการทำงานอันเหน็ดเนื่อยของครู วันครูมีการเฉลิมฉลองเพื่อให้รับทราบถึงความสำคัญของอาชีพการศึกษาและการเรียนการสอน วันไหว้ครูจะมีกิจกรรมพิเศษที่จัดขึ้นในแต่ละสถาบันนักเรียนสามารถแสดงความเคารพครูของพวกเขาโดยให้ของขวัญและนักเรียนเคารพครูของพวกเขาโดยให้พวกเขาถือพานไหว้ครูซึ่งตกแต่งด้วยธูปเทียนและ ข้าวตอก ดอกมะเขือ ดอกไม้ และหญ้าแพรก
สัญลักษณ์
แต่ละอย่างที่นำมาตกแต่งพานมีความหมายที่แตกต่างกัน ข้าวตอกหมายถึงการมีระเบียบวินัยในขณะที่ดอกมะเขือเป็นตัวแทนของความพอประมาณ ดอกไม้และหญ้าแพรกเป็นปัญญาสัญญลักษณ์และความเพียรตามลำดับ
จากที่ข้าพเจ้าได้อ่านบทความนี้ทำไห้ทราบคำศัพท์ไหม่ๆที่ไม่เคยทราบทำไห้ข้าพเจ้ามีองค์ความรู้ใหม่ๆเกิดขึ้น
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)